۱۰ زبان عجیب که درحال انقراض هستند

در این پست با چند زبان عجیب دنیا که درحال انقراض هستند آشنا می‌شویم

1. زبان توشیرو (Taushiro) پرو این زبان که به آن پینچی نیز گفته می‌شود، تنها توسط یک نفر در جهان صحبت می‌شود. این شخص یک مرد سالخورده در منطقه آمازون پرو است. ویژگی منحصر به فرد این زبان نداشتن واژه برای اعداد است. گویشوران برای شمارش از انگشتان دست استفاده می‌کنند. دلیل ناپدید شدن این زبان، انزوای کامل قبیله در جنگل‌های آمازون و نبود نسل جوان برای یادگیری است. دولت پرو تلاش کرده این زبان را ثبت کند اما موفقیتی نداشته است.

2. زبان سیلبو گومرو (Silbo Gomero) اسپانیا این زبان سوت‌زنی که در جزیره لا گومرا استفاده می‌شود، یکی از معدود زبان‌های سوت‌زنی جهان است. سیلبو گومرو می‌تواند تا فاصله 5 کیلومتری منتقل شود. امروزه حدود 22,000 نفر این زبان را می‌فهمند اما تنها 10,000 نفر می‌توانند آن را صحبت کنند. این زبان در مدارس جزیره تدریس می‌شود اما نسل جوان کمتر از آن استفاده می‌کند.

3. زبان نجرپ (Njerep) - کامرون این زبان که در منطقه کوهستانی کامرون صحبت می‌شود، تنها 4 گویشور دارد که همگی بالای 80 سال سن دارند. نجرپ هیچ سیستم نوشتاری ندارد و تنها به صورت شفاهی انتقال یافته است. جوانان منطقه ترجیح می‌دهند به زبان کامرونی یا انگلیسی صحبت کنند که فرصت‌های شغلی بهتری ارائه می‌دهند.

4. زبان لیکی (Liki) اندونزی لیکی زبان بومی جزایر دورافتاده پاپوآ است که تنها 11 گویشور دارد. این زبان ویژگی‌های دستوری بسیار پیچیده‌ای دارد و برای توصیف طبیعت غنی است. دلیل ناپدید شدن آن، نفوذ زبان اندونزیایی و مهاجرت جوانان به شهرهای بزرگ است.

5. زبان انگوتا (Ongota) اتیوپی این زبان که در جنوب اتیوپی صحبت می‌شود، تنها 12 گویشور دارد که همگی مرد هستند. انگوتا دارای سیستم صوتی پیچیده‌ای با آواهای کلیکی است. نگران‌کننده‌ترین موضوع این است که هیچ زنی به این زبان صحبت نمی‌کند که بقای آن را به شدت تهدید می‌کند.

6. زبان دومی (Dumi) نپال دومی زبان بومی منطقه کوهستانی نپال است که کمتر از 10 گویشور دارد. این زبان هیچ سیستم نوشتاری ندارد و تنها شفاهی است. ویژگی جالب دومی داشتن 8 زمان دستوری مختلف است. نسل جوان به دلیل فرصت‌های شغلی بهتر، به زبان نپالی روی آورده‌اند.

7. زبان چمهووی (Chemehuevi) آمریکا این زبان بومی ایالت آریزونا است که تنها 5 گویشور مسلط دارد. چمهووی واژه‌های بسیار غنی برای توصیف طبیعت بیابانی و حیوانات دارد. این زبان دارای 15 واژه مختلف برای انواع مختلف مار است. تهدید اصلی آن، مهاجرت جوانان به شهرها و یادگیری انگلیسی است.

8. زبان پاتوآ (Patuá) - ماکائو پاتوآ زبان کریولی است که از ترکیب پرتغالی، کانتونی و مالایی ایجاد شده است. این زبان توسط بازرگانان قرن 16 توسعه یافت و حدود 50 گویشور دارد. پاتوآ تاریخ غنی ماکائو به عنوان مستعمره سابق پرتغال است و زبان رسمی کانتونی جایگزین آن شده است.

9. زبان آینو (Ainu) ژاپن آینو زبان مردم بومی هوکایدو است که کمتر از 10 گویشور بومی دارد. این زبان کاملاً با ژاپنی متفاوت است و برای "خرس" 6 واژه مختلف دارد که نشان‌دهنده اهمیت این حیوان در فرهنگ آینو است. دولت ژاپن مدت‌ها این زبان را سرکوب کرد اما اخیراً تلاش‌هایی برای احیای آن آغاز شده است.

10. زبان کالاوایا (Kallawaya) بولیوی این زبان رازآمیز توسط شمن‌های بولیوی استفاده می‌شود و حدود 100 گویشور دارد. کالاوایا دارای واژه‌های بسیار تخصصی برای گیاهان دارویی و درمان است. جالب اینجاست که این زبان فقط به مردان آموزش داده می‌شود و زنان اجازه یادگیری آن را ندارند. این زبان به عنوان میراث فرهنگی یونسکو ثبت شده است.