محسن نامجو

یک صدای خش‌دار و خاص، یک مدل موی خاص‌تر، یک شخصیت عجیب و یک خلاقیت جذاب در خوانندگی گرد هم آمده‌اند تا خواننده‌ای به نام محسن نامجو را به علاقه‌مندان به موسیقی معرفی کنند.

محسن نامجو خواننده مشهور در سال 1354 در تربت حیدریه به دنیا آمده است. او می‌تواند سه تار، دوتار و گیتار بنوازد. همچنین محسن نامجو در سبک های مختلفی فعالیت می‌کند که می‌توان به سبک سنتی، راک ، جاز و بلوز اشاره کرد. نامجو در آثارش از اشعار شاعران معروف ایرانی استفاده کرده است. آنچه از بیوگرافی محسن نامجو بر می‌آید، او خوانندگی را تحت نظر استاد نصرالله پور و فرامرز شکرخواه آموخته و در سال 1372 اولین آلبوم رسمیش را وارد بازار کرد.

محسن نامجو از سبک موسیقی راک، سنتی، جاز و محلی پیروی می‌کند و در بیشتر آهنگ هایش از اشعار مولوی، حافظ و نیما یوشیج و خیلی از شاعران مشهور دیگر استفاده می‌کند. در بین شعرها از کلمات و اصطلاحات کوچه بازاری هم استفاده می‌کند که تلفیق جذابی ایجاد کرده است. یکی از آلبوم‌های جنجالی او “آلبوم آخ” بود که در آن گلشیفته فراهانی نیز همکاری داشته است.

اولین آلبوم رسمی محسن نامجو با عنوان ترنج از سوی مرکز موسیقی حوزه هنری منتشر و توسط موسسه آوای باربد توزیع عمومی شد. در این آلبوم نه قطعه از کارهای نسبتاً قدیمی‌تر نامجو آمده است. نامجو چندمدتی هم در کشورهای خارجی به اجرای کنسرت و معرفی موسیقی خود پرداخت. یکی از دلایلی که به گفته خود نامجو باعث خلاقیت بیشتر او در زمینه موسیقی تلفیقی شده‌است ساز زدن با گروه‌های موسیقی زیرزمینی در مشهد و سپس تهران می‌باشد. از جمله می‌توان به گروه ماد (عبدی بهروانفر، نوید اربابیان، علی باغ فر) و گروه پرساووس (مازیار محمدی، محمد قاسمی، شهرام لشگری) اشاره نمود.

یکی از آهنگ‌های او با نام «بگو بگو» در جشنوارهٔ موسیقی وب‌گاه تهران اونیو در سال ۲۰۰۴ دوم شد. ملودی «مرغ شیدا»ی محسن نامجو برگرفته از ملودی «مردی که دنیا را فریفت» (The man who sold the world) دیوید بووی و همچنین ترانه‌ای با خوانندگی داوود مقامی به همین نام است.

نامجو با خواندن آیه‌هایی از قرآن (سوره شمس) باعث ایجاد حساسیت‌هایی نسبت به خود شد. برخی از وب‌سایت‌ها از محکومیت نامجو از سوی دادگاه عمومی تهران به پنج سال حبس تعزیری به خاطر توهین به مقدسات، اجرای تمسخرآمیز آیات قرآن (آهنگ شمس) و بی‌حرمتی به کتاب مقدس مسلمانان خبر دادند. کتاب “دُرّاب مخدوش” نخستین کتاب محسن نامجو در نشر ناکجا در پاریس منتشر شد این کتاب نوشته‌ های ۲۰ سالگی نامجوست که در ۴۰ سالگی بر آن پاورقی نوشته است

محسن نامجو را می‌توان به‌عنوان یک هنرمند میان‌رشته‌ای شناخت؛ او ساختارهای موسیقی سنتی ایرانی را با الگوهای مدرن غربی تلفیق می‌کند و در نتیجه زبانی موسیقایی می‌سازد که نه کاملاً سنتی است و نه صرفاً مدرن. ویژگی مهم آثارش، استفاده آگاهانه از ناهنجاری‌های صوتی، بداهه‌پردازی و شکستن قواعد هارمونی متداول است که موسیقی او را به یک تجربه‌ی شنیداری و فکری منحصر‌به‌فرد تبدیل می‌کند