ابر های شب تاب

بذار این بار بریم سراغ یکی از عجیب‌ترین پدیده‌های طبیعی که هم علمی‌ست، هم شاعرانه: ابرهای شب‌تاب (Noctilucent Clouds) — ابرهایی که در تاریکی می‌درخشند.

🌌 ابرهایی که در شب می‌درخشند؟ ابرهای شب‌تاب، نازک‌ترین و مرتفع‌ترین ابرهایی هستند که در جو زمین دیده می‌شن. اون‌ها در ارتفاع حدود ۸۰ کیلومتری از سطح زمین، در لایه‌ای به نام مزوسفر شکل می‌گیرن—جایی که دما می‌تونه تا منفی ۱۲۰ درجه سانتی‌گراد برسه!

✨ چرا می‌درخشند؟ این ابرها از ذرات یخ بسیار ریز تشکیل شده‌ان که نور خورشید رو بعد از غروب بازتاب می‌دن. وقتی خورشید زیر افق رفته، نورش هنوز به این ارتفاع می‌رسه و باعث می‌شه ابرها مثل نقره‌ای درخشان در آسمان تاریک بدرخشن

🌍 کجا دیده می‌شن؟ بیشتر در عرض‌های جغرافیایی بالا (نزدیک قطب‌ها) در تابستان، وقتی مزوسفر سردتر از همیشه‌ست گاهی در نیمکره شمالی، در ماه‌های خرداد تا مرداد

🧪 چرا مهم‌اند؟ ابرهای شب‌تاب نشانه‌هایی از تغییرات اقلیمی هستن. افزایش گاز متان در جو باعث تولید بخار آب در مزوسفر می‌شه، که به تشکیل بیشتر این ابرها کمک می‌کنه. بنابراین، دیدن بیشتر این ابرها ممکنه نشونه‌ای از گرمایش زمین باشه. 🧠 نکته جالب ابرهای شب‌تاب اولین بار در سال ۱۸۸۵، دو سال بعد از فوران آتشفشان کراکاتوا دیده شدن. برخی دانشمندان فکر می‌کنن ذراتی که از آن فوران به جو بالا رسید، باعث شکل‌گیری اولین نمونه‌های این ابرها شد