تا حالا فکر کردین یک شبه ستاره با میدان مغناطیسی بسیار قوی نزدیک زمین بشه چه اتفاقی می افته؟
مغنا اختر چیست؟ مَگنِت‌اَختَر یا مگنتار (به انگلیسی: Magnetar) یا ستاره مغناطیسی (مغنااختر) نوعی ستاره نوترونی است که میدان مغناطیسی بسیار نیرومندی دارد. نظریهٔ مربوط به مگنتارها توسط رابرت دانکن و کریستوفر تامسون در سال ۱۹۹۲ ارائه شده‌است، ولی اولین انفجار اشعه‌ی گاما مربوط به یک مگنتار در ۵ مارس ۱۹۷۹ کشف و ثبت شد.در طول یک دهه بعد از آن فرضیه مگنتار به صورت گسترده به عنوان تکرارکنندهٔ اشعه گاما و اشعه ایکس غیرعادی اختر تپنده پذیرفته شد
بیشتر از خورشید ؟ مگنتار اس‌جی‌آر ۱۸۰۶–۲۰ یک ستاره نوترونی مگنتار است که در صورت فلکی کمان قرار دارد. فاصله این مگنتار از زمین حدود 50 هزار سال نوری است. یک انفجار به صورت ستاره لرزه در سطح این مگنتار اتفاق افتاد که در 27 دسامبر سال 2004 تشعشعات آن به زمین رسید . این انفجار در 0.1 ثانیه به اندازه ای انرژی آزاد کرد که خورشید ما در طی 100 هزار سال آزاد می‌کند . این درخشان‌ترین رویدادی است که در روی زمین با منشا خارج از منظومه شمسی دیده شده‌است.
نابودی ؟ این انفجار اگر در 10 سال نوری زمین اتفاق می افتاد تمام لایه ازون زمین را نابود میکرد و اثری مشابه یک انفجار هسته ای با قدرت 12 هزار تن TNT در فاصله 7.5 کیلومتری ایجاد میکرد
چگونه؟ نخستین‌بار، رابرت دانکن و کریستوف تامپسون در سال 1992 نظریه‌ای را درباره این اجرام ستاره‌ای مغناطیسی ارائه کردند و یک دهه بعد، فرضیه مغنااختر به‌عنوان توضیحی فیزیکی برای اجرام خاص شناخته‌شده‌ای مثل «تپ‌اختر غیرعادی پرتو ایکس» و «گاما نرم تکرارکننده» به‌طور گسترده از سوی جامعه نجوم در سطح جهانی پذیرفته شد. زمانی که در مدت یک انفجار ابرنواختری، یک ستاره به یک ستاره نوترونی رُمبِش می‌کند میدان مغناطیسی‌اش قوت می‌گیرد و همان‌طورکه ابعادش به نصف می‌‌رسد قدرت میدان مغناطیسی‌اش چهار برابر می‌شود. دانکن و تامپسون محاسبه کردند که وقتی میدان مغناطیسی یک ستاره نوترونی که به‌طورعادی حدود 10 به توان 8 تسلا است به بیش‌از 10 به‌توان 11 تسلا برابر با 10 به‌توان 15 گاوس برسد ستاره نوترونی به مغنااختر تبدیل شده است. یک ابرنواختر، طی انفجار، حدود 10درصد از جرم خودش را از دست می‌دهد. ستاره‌های بسیار بزرگتری که بین 10 تا 30 برابر جرم خورشید هستند و درپی انفجار به سیاهچاله تبدیل نمی‌شوند در چنین رویدادی، حدود 80 درصد از جرم خودشان را از دست می‌دهند. اعتقاد بر این است که از هر 10 ابرنواختر حدود 1 ابرنواختر به‌جای اینکه به ستاره نوترونی و تپ‌اختر تبدیل شود به مغنااختر تبدیل می‌شود. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که ستاره چرخش بسیار سریع و نیروی مغناطیسی بسیار قوی داشته باشد. همچنین دانشمندان بر این باورند که میدان مغناطیسی مغنااختر نتیجه یک حرکت همرفتی مواد گرم به هسته ستاره نوترونی باشد که حدود 10 ثانیه اول زندگی ستاره انجام می‌شود. در لایه‌های بیرونی مغنااختر، تنش‌های ناشی از خطوط نیروی میدان مغناطیسی ستاره می‌توانند به اخترلرزه منجر شوند. این امواج لرزه‌ای به‌شدت پرانرژی هستند و سبب تابش قوی پرتوهای ایکس و گاما می‌شوند. زندگی فعال مغنااختر بسیار کوتاه است. به‌طوری‌که، میدان‌های مغناطیسی قوی بعد از حدود 10هزار سال رو به زوال و واپاشی می‌روند. به‌همین‌علت، تصور می‌شود که کهکشان راه‌شیری به احتمال بسیار زیاد مملو از مغنااخترهای خاموش باشد.
نمونه هایی دیگر ؟ نمونه‌هایی از مغنااخترهای شناخته‌شده مغنااختر 4U 0142+61 در فاصله 13هزار سال نوری از زمین در صورت فلکی ذات‌الکرسی مغنااختر SGR 0418+5729 در فاصله حدود 6هزارو500 سال نوری از زمین با میدان مغناطیسی یک‌میلیون‌میلیارد گاوس مغنااختر SGR 1806-20 در فاصله 50هزار سال نوری از زمین در صورت فلکی قوس مغنااختر 1E 1048.1-5937 در فاصله 9هزار سال نوری در صورت فلکی شاه‌‌تخته. ستاره‌ای که این مغنااختر از آن به‌وجود آمده جرمی حدود 30 تا 40 برابر جرم خورشید داشته است
اگر پسندیدی، لایک کن و به سازنده انرژی بده!
نظرات بازدیدکنندگان (0)