⏳ گذر زمان در فضا واقعا کندتره؟ بله، و این فقط یه افسانه علمی نیست! اگه یه روزی دوستت به ایستگاه فضایی بین‌المللی بره و توی مدار زمین چند ماه بمونه، وقتی برگرده... فقط چند میلی‌ثانیه از تو «جوان‌تر» خواهد بود. عجیبه، نه؟ اما این دقیقاً یکی از پیش‌بینی‌های نظریه نسبیت خاص و عام «آلبرت اینشتین»ه. چطور ممکنه؟ اینجا دو عامل مهم داریم:
۱. سرعت زیاد → زمان کندتر می‌گذره طبق نسبیت خاص، هرچه جسمی سریع‌تر حرکت کنه، زمان برای اون کندتر می‌گذره. فضانوردان در مدار زمین با سرعت حدود ۲۸ هزار کیلومتر در ساعت می‌چرخن. این باعث می‌شه زمان برای اونا کمی آهسته‌تر بگذره نسبت به کسی که روی زمین ایستاده.
۲. گرانش قوی → زمان کندتر می‌گذره در نسبیت عام هم گفته می‌شه که هرچه گرانش قوی‌تر باشه، زمان کندتر می‌گذره. مثلاً نزدیک سیاه‌چاله‌ها، گرانش اون‌قدر زیاده که چند دقیقه ممکنه برای یک نفر بگذره، درحالی‌که بیرون از اون منطقه، سال‌ها گذشته باشه! (در فیلم Interstellar همین پدیده رو دیدیم؛ علمی و واقعی بود، نه تخیلی!)
پس اگه تو فضا باشی، پیر نمی‌شی؟ خب، نه کاملاً. اثرش خیلی کوچیکه — مثلاً فضانوردی مثل اسکات کلی که حدود یک سال در فضا زندگی کرد، فقط حدود ۵ میلی‌ثانیه جوان‌تر از دوقلوی خودش روی زمین شد! اما در تئوری، اگه بتونی با سرعتی نزدیک به نور سفر کنی، ممکنه ۱۰ سال برای تو بگذره، ولی روی زمین صدها سال گذشته باشه...
پس اگه تو فضا باشی، پیر نمی‌شی؟ خب، نه کاملاً. اثرش خیلی کوچیکه — مثلاً فضانوردی مثل اسکات کلی که حدود یک سال در فضا زندگی کرد، فقط حدود ۵ میلی‌ثانیه جوان‌تر از دوقلوی خودش روی زمین شد! اما در تئوری، اگه بتونی با سرعتی نزدیک به نور سفر کنی، ممکنه ۱۰ سال برای تو بگذره، ولی روی زمین صدها سال گذشته باشه...
زمان یه چیز مطلق نیست این یکی از عجیب‌ترین چیزهای فیزیکه: زمان، اون‌طور که ما فکر می‌کنیم «یکسان» و مطلق نیست. ممکنه برای دو نفر در دو مکان یا شرایط مختلف، با سرعت متفاوتی بگذره. ✨ به‌نظر میاد وقتی درباره فضا حرف می‌زنیم، حتی زمان هم دست از معمولی بودن برمی‌داره...
اگر پسندیدی، لایک کن و به سازنده انرژی بده!
نظرات بازدیدکنندگان (0)