القاب کشورهای جهان

کشورهای جهان با نام‌ها و القاب مختلفی شناخته می‌شوند که اغلب به تاریخ، فرهنگ، طبیعت یا ویژگی‌های منحصر به فرد آنها اشاره دارند.

انگلستان: سرزمین شکوه و امید این عبارت از ترجیع بند شعری که در زمان شاه ادرواد ششم خوانده شده، روی این کشور باقی مانده است. البته آهنگسازهای مختلفی برای آن ملودی نوشته‌اند.

سریلانکا: اشک هند در نقشه جهان کشور سریلانکا درست مثل اشکی از گوشه کشور هند سرازیر میشود

هند: کشور هفتاد و دو ملت (کشور زبان‌ها) هند را کشور هفتاد و ملت می‌دانند، چون در مجموعه ایالت‌هایی که رسمی ثبت شده‌اند، این کشور پُر از فرهنگ‌ها، زبان‌ها و سنت‌هایی هستند که برخی از آن‌ها شناخته شده و بسیاری از آن‌ها در قبیله‌های مختلف این سرزمین از بزرگ خاندان به فرزندان کوچکتر می‌رسد. شاید نام هفتاد و دو ملت هم برای این کشور هزار رنگ کم باشد، اما «هندوستان» با داشتن زبان‌ها، گویش‌ها، دین‌ها و سنت‌های مختلف سرزمینی عجیب است که سفر به آن حتما می‌تواند جذابیت‌هایی به همراه داشته باشد.

مغولستان: سرزمین آسمان آبی مغولستان از کشورهای بکر و دست نخورده‌ای است که بسیاری از سنت‌ها و فرهنگ‌های قدیمی در آن زنده است و زندگی عشایری در آن جریان دارد، آسمان آبی که این روزها دیگر در کمتر شهری پیدا می‌شود، مغولستان را به نام سرزمین آسمان آبی می‌شناسند.

مصر: سرزمین فراعنه (هدیه رود نیل) رود نیل از میانه افریقا می‌گذرد و کشور مصر هم به دلیل وجود این رود برپا شده است، به همین دلیل است که مصر را هدیه این رود به زمین می‌دانند. از سوی دیگر امپراطوری فرعون‌ در این کشور بسیار شناخته شده است و خیلی‌ها مصر را سرزمین فراعنه می‌دانند.

ژاپن: کشور آفتاب تابان به ژاپن کشور آفتاب تابان می‌گویند چون هر روز این طور به نظر می‌رسد که خورشید از ژاپن به دنیا سلام می‌کند. ژاپنی‌ها به خودشان «نیپون» یا «نیهون» میگویند که ترجمه آن منبع آفتاب می‌شود، اما در دیگر زبان‌ها به کشور آفتاب تابان ترجمه شده است

چین: اژدهای قرمز اژدها یکی از موجودات افسانه‌ای چینی است که نمادی از فدرت محسوب می‌شود. در اسطوره‌های چینی اژدها با هیبت حیوانات مختلف وجود دارد، اما اغلب اژدها ماری است که چهار پا دارند.

آلبانی: سرزمین عقاب‌ها داستان قدیمی در این‌باره وجود دارد که به آلبانی سرزمین عقاب‌ها می‌گویند. این افسانه‌ یک جوان شکارچی را معرفی می‌کند که در کوه‌ها به دنبال شکار خودش بوده، او تا نزدیکی لانه یک عقاب بزرگ که ماری را با منقار در لانه گذاشته‌، می‌رود. وقتی داخل لانه را می‌بیند، چشمش به جوجه عقابی می‌افتد که در لانه و کنار مار است؛ اما مار هنوز زنده است و درست لحظه‌ای که می‌خواهد جوجه را نیش بزند، مرد جوان به کمک او می‌آید و مار را می‌کشد و جوجه را برمی‌دارد و پا به فرار می‌گذارد. عقاب مادر از راه می‌رسد و از جوان می‌خواهد که فرزندش را نبرد، جوان با این استدلال که عقاب به خوبی از فرزندش مراقبت نکرده، می‌خواهد جوجه را با خود ببرد؛ اما عقاب مادر پیشنهادی می‌دهد که برای جوان هم هیجان انگیز به نظر می‌رسد، او می‌گوید اگر فرزندم را برگردانی، قدرت و تیزبینی خودم و فرزندم را در اختیارت می‌گذارم و از این پس می‌توانی از نام من برای خودت استفاده کنی. جوان می‌پذیرد و تا سال‌ها در سرزمینی که خودش بنا می‌کند، با کمک عقابش حکم‌فرمایی می‌کند، عقابی که همیشه و همه‌جا همراه اوست. او را Shqipëtar به منظور پسر عقاب صدا می‌زنند. (shqiponjë در زبان آلبانی معنی عقاب می‌دهد). از همین رو عنوان «سرزمین عقاب‌ها» روی کشور آلبانی مانده است و حتی پرچم آن‌ها هم نقشی از دو عقاب است.

کوبا: کاسه شکر کوبا صادر کننده اصلی شکر قند در جهان است که به همین دلیل آن را کاسه شکر جهان می‌نامند.

ایران: سرزمین پارس آریاییان سرزمین خود را ایریوشَی‌ُنِم یا ایریو دئینگهونام یعنی «مساکن آریائیان» می‌خواندند و بعدها که دارای حکومت و پادشاهی شدند میهنشان را ایریانو خْشَثْرُ یعنی «پادشاهی ایرانیان» خواندند. این نام بعدها اِئران شَتْر و «ایران شَهر» شده که «ایران» کوتاه شده همین نام است. اما «پارس» یا «پرشیا» واژه‌ای بوده که اروپاییان از ۲۵۰۰ سال پیش به کار می‌بردند و این عنوان همچنان روی ایران باقی مانده است.