تاریخچه زبان کره ای

★تاریخچه زبان کره ای★

کره‌ای یک زبان آسیای شرقی است که حدود ۷۷ میلیون نفر در کره شمالی و کره جنوبی به این زبان صحبت می‌کنند. کره‌ای یک زبان جدا شده است، به این معنی که واقعاً با هیچ زبان دیگری مرتبط نیست، اگرچه تحت تأثیر ژاپنی و چینی قرار گرفته است. الفبای کره‌ای هانگول نام دارد و از نظر دستور زبان و واژگان بسیار پیچیده است.

کره‌ای یک زبان آسیای شرقی است که حدود ۷۷ میلیون نفر در کره شمالی و کره جنوبی به این زبان صحبت می‌کنند. کره‌ای یک زبان جدا شده است، به این معنی که واقعاً با هیچ زبان دیگری مرتبط نیست، اگرچه تحت تأثیر ژاپنی و چینی قرار گرفته است. الفبای کره‌ای هانگول نام دارد و از نظر دستور زبان و واژگان بسیار پیچیده است.

الفبای کره‌ای هانگول یا 한글 نامیده می‌شود. در نگاه اول، هانگول ممکن است شما را به یاد خط‌های خاص آسیای شرقی مانند الفبای چینی هانزی یا سیستم‌های نوشتاری مورد استفاده در ژاپن بیاندازد.

زبان کره‌ای بیشتر در کره جنوبی و شمالی و بخش‌هایی از چین رایج است. سیستم نوشتاری چینی به دلیل تعداد زیاد کاراکترهایش شناخته شده است. برای یادگیری خواندن یا نوشتن چینی، باید حداقل بر ۳۵۰۰ کاراکتر منحصر به فرد تسلط داشته باشید و این کمی ترسناک و دلهره آور به نظر می‌رسد. با این حال، الفبای کره‌ای یا هانگول چنین پیچیدگی‌هایی ندارد. اگرچه الفبای کره‌ای شبیه به نوع نوشتار استفاده شده در زبان چینی است، اما اینطور نیست!

هانگول به جای ۵۰۰۰ کاراکتر فقط ۲۴ حرف دارد. الفبای کره‌ای به طور ویژه برای آسان کردن یادگیری طراحی شده است. به عبارت دیگر الفبای هانگول کره‌ای یکی از عوامل وقت گیر این زبان نیست.

تلفظ کره‌ای به آسانی یادگیری الفبا نیست. تسلط بر تلفظ کره‌ای ممکن است کمی طول بکشد. تلفظ زبان کره‌ای سخت ترین تلفظ در کل دنیا نیست. زبان کره‌ای الفبای آوایی دارد، به این معنی که کلمات کره‌ای دقیقاً همانطور که نوشته شده‌اند تلفظ می‌شوند. این موضوع ممکن است در ابتدا چندان مفید نباشد، اما در آینده به همین شکل باقی نخواهد ماند.

یک سوال مهم این است آیا کره شمالی و کره جنوبی از واژگان یکسانی در مکالمه استفاده می‌کنند¿ زبانی که در کره جنوبی صحبت می‌شود اساساً گویش سئولی است. افراد در کره جنوبی اغلب از کلمات قرضی انگلیسی استفاده می‌کنند. زبان کره‌ای مورد استفاده در کره جنوبی دارای بیش از ۲۴۰۰۰ واژه انگلیسی است. در کره شمالی، برخلاف کره جنوبی، مقامات شهروندان را تشویق کرده‌اند که از کلمات خارجی استفاده نکنند. بنابراین، لهجه پیونگ یانگ عمدتا در کره شمالی استفاده می‌شود. البته گاهی اوقات کلماتی از زبان‌های دیگر مانند روسی در گویش پیونگ یانگ نیز استفاده می‌شود.

اولین سیستم نوشتاری کره‌ای هانجا نام داشت که یک سیستم حروف چینی اصلاح شده بود و سالها مورد استفاده قرار می‌گرفت. اما یادگیری و استفاده از این الفبا برای مردم عادی آسان نبود. بنابراین، در سال ۱۴۴۵، امپراتور سجونگ دستور اختراع الفبای هانگول را داد که یادگیری آن آسان بود. البته این الفبا تا حدود پنج قرن بعد مورد استفاده دانشمندان و طبقات بالای جامعه قرار نگرفت. هر کسی که زبان کره‌ای را یاد بگیرد متوجه خواهد شد که هم کره شمالی و هم کره جنوبی از حروف یکسانی به نام جامو استفاده می‌کنند. البته این حروف دقیقا شبیه هم نیستند. در واقع، چندین صامت و مصوت در زبان کره شمالی با زبان کره جنوبی متفاوت است. این مورد به ویژه برای ترجمه کره‌ای مهم است. هنگام ترجمه متون کره‌ای، مترجمان باید به اصل متن و اینکه مربوط به کره جنوبی یا کره شمالی است توجه کنند.

با توجه به جدایی ۷۰ ساله این دو کشور، در گویش این زبان‌ها نیز تفاوت وجود دارد. زبان‌های کشورهای همسایه بر یکدیگر تأثیر می‌گذارند. اما اگر دو کشور با وجود داشتن زبان یکسان از نظر سیا*سی مستقل باشند، تفاوت‌هایی در لهجه‌ها و گویش‌ها نیز ظاهر می‌شود.