⭕شوند(دلیل)هایی بر این که گاتها سروده هایی از اشوزرتشت است: 🔺۱.سپند بودن گاتها در نوشته های اوستا در فقره ۳۸ از وندیداد فرگرد ۱۹ چنین آمده: گاهان اشون نیک،شهریاران همه ردان را میستایم اهونودگاه را می ستایم. اشتودگاه را می ستایم. سپنتمد گاه را می ستایم. وهوخشتر گاه را می ستایم. وهیشتوایشت گاه را می ستایم. 🔹در ویسپرد کرده نخست فقره های ۵ و ۶ و ۷ هر یک از بخش های گاتها چنین ستایش شده: ▪️نوید [ستایش] می دهم و ستایش به جای می‌آورم «اهونودگاه»اشون،رد اشونی را. ▪️نوید [ستایش] می دهم و ستایش به جای می‌آورم «اشتودگاه»اشون،رد اشونی را. ▪️نوید [ستایش] می دهم و ستایش به جای می‌آورم «سپنتمدگاه»اشون،رد اشونی را. ▪️نوید [ستایش] می دهم و ستایش به جای می‌آورم «وهوخشترگاه»اشون،رد اشونی را. ▪️نوید [ستایش] می دهم و ستایش به جای می‌آورم «وهیشتوایشت گاه»اشون،رد اشونی را.
▫️در یسنای ۵۷ فقره ۸ به صراحت گاهان اشون را نوشته زرتشت خوانده و آن را می ستاید: 🔸سروش پارسای برزمند،نخستین کسی که پنج «گاهان»سپیتمان زرتشت اشون را بسرود،از «پتمان» و بند و گزارش و پاسخ،ستایش و خشنودی و آفرین امشاسپندان را.[1] 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ 🔗۲.تفاوت گاتها با دیگر بخش های اوستا ✍️گاتها از نظر قالب و ذخیره لغوی به مراتب متفاوت از اوستای معمولی سروده شده است و متن مادر و سرچشمه تمام آن چیزی است که به هر تقدیر اوستا نامیده شده.
☀️گاتها سرود هایی آهنگین با تکرار وزن هستند که هر سرود با وزنی متفاوت پرداخته شده و از وزن های ساده تر یا دست کم روشن تر(در Ahunauuait1) بسوی وزن های بسیار پیچیده تر (در Vahistoist1) در نوسان است. به مانند بند های شعری ریگ ودا، هر بند شعری با وزن تکرار شونده با برخی استثنا یک پیوستگی معنایی و ساختار نحوی را شکل می دهد.[2]
🔺۳.زبان گاتها از نظر زمانی اختلاف بیشتری با دیگر بخش های اوستا دارد ⭕نخستین پژوهشگری که بر اساس مقایسه زبانشناسی «ریگ ودا» با «گاتها» تشخیص داد که گاتها بایستی اثر طبع خود زرتشت باشد،مارتین هوگ بود که بر اساس اینکه ریگ ودا حدود ۱۰۰۰ تا ۱۷۰۰ پیش از میلاد بوده است و گاتها زبانی بسیار نزدیک به ریگ ودا دارد زمان اشوزرتشت را برای همان سال ها میداند.[3]
🔗۴.در گاتها زرتشت به عنوان یک شخص نمایان میشود ♦️زرتشت در گاتها ۱۶ بار از خویش نام میبرد،اما نه آنطوری که در سایر بخش های اوستا از او نام برده شده است. و از زبان او چیزی گفته میشود بلکه گاهی مانند شخص غایب و گاهی مانند شخص نمایان از خود نام میبرد، و گاهی هم به خویش خطاب میکند. 🔷زرتشت در گاتها دوستی کاملا آشنا است که عاری از تصنع و بی پیرایه و بی ریا سخن می‌گوید. به طوری که از هیچکس نمی‌توان پذیرفت، اگر بگوید در درک گفته او مشکل دارد. پنداری زرتشت چیزی بر زبان نمی آورد،بلکه به صدای بلند فکر میکند. گاتها حکایتی است ساده از ماموریت زرتشت از سوی اهورامزدا.[4]
📕[1]اوستا، جلیل دوستخواه، پوشینه ۱ برگه ۲۲۲،۵۲۰،۵۲۱ و پوشینه ۲ برگه ۸۷۲ 📘[2]هزاره های گمشده،زرتشت اهورامزدا و اوستا، پرویز رجبی، پوشینه ۱ برگه ۱۲۵/ زبان اوستایی کهن، پرودز اکتور شروو، برگردان علیرضا طبرستانی برگه ۱ 📙[3]چکیده تاریخ کیش زرتشت،مری بویس، برگردان همایون صنعتی زاده برگه ۴۳\مارتین هوگ،مقالات برگه ۱۳۶ 📒[4]یکتاپرستی در ایران باستان،سرهنگ ا.م اورنگ برگه ۱۲۸
اگر پسندیدی، لایک کن و به سازنده انرژی بده!
عالی بود
دوست عزیز، عالی بود.