"پاسخ"

زندگی می‌کشد آخر به کجا کارت را باید از دور تماشا بکنی یارت را

روز دیدار، خودت را به ندیدن بزنی شب ولی دوره کنی لحظهٔ دیدارت را

عاشقش باشی و تا عشق، خریدارت شد دور سازی خودت از خویش خریدارت را

دوستش داشته باشی و نبیند هرگز «دوستت دارم» در سینه گرفتارت را

بهترین پاسخ این درد، سکوت است، سکوت نکند باز کنی مخزن‌الاسرارت را

رفتنی می‌رود و باز تو خواهی پرسید از «نسیم سحر آرامگه یار...» ت را