پزشکان طاعون: قهرمانان مرموز قرن 17

پزشکی با ماسک منقاری؟ در قرن ۱۷ میلادی، پزشکانی با لباس‌هایی خاص و ماسکی عجیب برای مقابله با طاعون فعالیت می‌کردند. در این پست، به جزئیات علمی و تاریخی این ظاهر متفاوت می‌پردازیم!

در قرن 17 میلادی، اروپا با شیوع گسترده طاعون مواجه بود. پزشکانی با لباس‌های خاص و ماسک های منقاردار به درمان بیماران میپرداختند. این پزشکان، که به "پزشکان طاعون" معروف بودند، با ظاهری ترسناک و مرموز، نماد مبارزه با بیماری شدند.

لباس خاص پزشکان طاعون توسط پزشک فانسوی، شارل د لورم (Charles de Lorme)، در سال 1619 طراحی شد. هدف ازین لباس، محافظت از پزشکان در برابر "هوای بد" یا "میازما" بود که در آن زمان عامل اصلی بیماری‌ها تلقی میشد.

1- ماسک منقاردار: این ماسک دارای منقاری بلند بود که با گیاهان معطر مانند اسطوخودوس، نعناع، میخک، و رز پر می‌شد تا بوی بد را فیلتر کند. دو شیشه در قسمت چشم‌ها قرار داشت تا از چشم ها محافظت کند. 2- کلاه لبه دار: کلاه چرمی یا نمدی با لبه‌ی پهن که نشان‌دهنده‌ی حرفه‌ی پزشکی بود. 3- پوشش بلند: لباس بلند از جنس پارچه‌ی روغن‌زده یا چرم که تمام بدن را می‌پوشاند و از تماس مستقیم با بیماران جلوگیری میکرد. 4- دستکش و چکمه: دستکش‌ها و چکمه‌های چرمی برای محافظت از دست ها و پاها در برابر آلودگی. 5- عصا: عصایی بلند برای بررسی بیماران بدون تماس مستقیم و همچنین حفظ فاصله از آنها. 

در قرن 17، باور بر این بود که بیماری‌ها از طریق "هوای بد" منتقل می‌شوند. بنابراین، پزشکان با استفاده از ماسک‌های منقاردار و گیاهان معطر سعی در فیلتر کردن این هوا داشتند. اگرچه این باور نادرست بود، اما لباس‌های محافظ آن‌ها تا حدی از انتقال بیماری جلوگیری میکرد.

لباس پزشکان طاعون به‌مرور زمان به نمادی فرهنگی تبدیل شد. در کارناوال و نیز، ماسک‌های منقاردار به عنوان بخشی از لباس‌های جشن استفاده می‌شدند. همچنین، این تصویر در هنر و ادبیات به‌عنوان نمادی از مرگ و بیماری حضور یافت.