کوروش بزرگ در قرآن؟!

حقیقتی فراموش شده... کوروش بزرگ، پادشاه پارس، کسی‌ست که بسیاری معتقدند همان ذوالقرنین است.

سوره کهف، آیه ۸۳ تا ۹۸ و از تو درباره ذوالقرنین می‌پرسند. بگو برای شما از او یاد خواهم کرد... او به سمت مغرب رفت، جایی که خورشید در چشمه‌ای گل‌آلود فرو می‌رفت... و سپس به سوی مشرق رفت، جایی که خورشید بر قومی می‌تابید که پوششی نداشتند... و میان دو کوه رسید و مردمی یافت که زبان نمی‌دانستند، و گفتند: یأجوج و مأجوج در زمین فساد می‌کنند ، آیا میان ما و آنان سدّی می‌سازی؟... و او سدّی ساخت با آهن و مس گداخته، و گفت: "این رحمتی از طرف پروردگار من است."

"ذوالقرنین" یعنی «صاحب دو شاخ» — شخصیتی قدرتمند، عادل و سفر کرده به شرق و غرب. روی سکه‌های باستانی کوروش، تاجی با دو شاخ دیده می‌شه — نمادی از قدرت و پیوند با الهه‌ها. در فرهنگ‌های باستانی، "شاخ" نشانه سلطنت و قدرت بوده. این شباهت بی‌دلیل نیست...

طبق توصیف قرآن، ذوالقرنین بین دو کوه سدی ساخت تا جلوی قوم مهاجم رو بگیره. در منطقه قفقاز، سدی به نام "دربند" وجود داره که در زمان کوروش ساخته شده و دقیقاً بین دو کوه قرار گرفته. جنس سد از آهن و فلزات هم‌جوش بود، همونطور که قرآن گفته. ذوالقرنین میان دو کوه، سدی از آهن و مس می‌سازه تا جلوی قوم‌های مهاجم رو بگیره. آیا این همون سده؟

ذوالقرنین طبق آیات قرآن به شرق و غرب سفر کرده. کوروش، در زمان خودش، بزرگ‌ترین امپراتوری جهان رو رهبری می‌کرد، از هند تا مدیترانه.

قرآن ذوالقرنین رو عادل، مهربان با مظلوم، و سخت‌گیر با ظالم توصیف می‌کنه. کوروش با «منشور حقوق بشرش» دقیقاً همین ویژگی‌ها رو داره.

دانشمندانی مثل علامه طباطبایی، سید محمود طالقانی و حتی مورخان غربی، احتمال یکی بودن کوروش و ذوالقرنین رو قوی می‌دونن. در منابع قدیمی یهودی هم از کوروش به عنوان پادشاهی بزرگ و فرستاده‌ی خدا یاد شده.