سوگواری زرتشتیان🤍

واژه‌ی همسوگ ایرانی(پارسی) به‌ جای واژه تسلیت تازی(عربی). واژه سوگ به معنی👈 عزا، مصیبت، ماتم و اندوه است. فردوسی توسی می‌سراید: به‌سوگ سیاوش همی جوشد آب کند چرخ نفرین بر افراسیاب. فرخی سیستانی می‌سراید: بسا جنگ جویا که نزد تو آمد سیه کرد در سوگ او جامه مادر.

برای یافتنِ برابری پارسی برای «تسلیت» بسیاری بر آن شده و این واژه را از عربی‌ به پارسی‌ می‌تَرازَبانند(:ترجمه می‌کنند)، حال آنکه عربی الگوی پارسی نیست. ایشان واژه‌ی «آرامش» را در برابر «تسلی‌» پنداشته و «آرامش باد» را بجای «تسلیت» بکار می‌برند و از بازمانده آرزوی «آرام بودن» را خواستارند. این سَهان(:جمله) ولی‌ باید همدردی، اندوه‌خواری و دلسوزیِ همدرد را به بازمانده بیان کند. به او بگوید که من در درد و اندوه تو هَمدارم (شریک‌ام).

در سوگ کسی‌ بودن، با کسی‌ سوگوار بودن، خود را هم‌سوگ دانستن، زُهاوِش(:بیان و عرض) هَم‌سوگی کردن، و هَم‌سوگی کسی را پذیرفتن از دسته نمونه‌هایی‌ هستند که در این زمینه می‌توان بکار برد. بنابرین سَهان(:جمله) «آرامش باد» در برابر «تسلیت باد» نتواند درست باشد.

همدردی= compassion هَم‌سوگی= condolence ----------- اکنون چند نمونه: ۱- آقا فریدون، ما را هَم‌سوگ خودتان بدانید. ۲- بانو رستمی گرامی، هَم‌سوگی مرا بپذیرد. ۳- استاد خسروی، به روان درگذشته آقای گودرزی درود فرستادند و به خانواده و بازماندگان ایشان هَم‌سوگی کردند. ۴- من در درد و اندوه شما هَمدارم (شریک‌ام).

✳️ زرتشتیان بر سر گور و آرامگاه «درگذشتگان» چه می‌گویند و می‌خوانند؟ ✅نیایش ویژه «درگذشتگان» ایرانیان زرتشتی:👇 «ایریس تَنام. اوروانُو. یَزَ مئیده. یا اَشَه اُونام. فرَوَشَه یُو» ✅برگردان به پارسی:👇 «به روان و فروهر آزاد شده نیکان و پارسایان درود باد»

زرتشتیان این سرود را پس از درگذشت خویشان و دوستان آشنایان بر آرامگاه آنان زمزمه می‌کنند و در پایان هم ۳بار سرود نیایش «اَشِم. وُهو» را می‌خوانند که چنین است:👇 «اَشِم. وُهو. وَهیشتِم. اَستی. اوشْتا. اَستی. اوشتا. اَهمایی. هْیَت. اَشایی. وَهیشْتایی. اَشِم». «Ašem .vohu .vahištem .asti .Uštā .asti. Uštā .ahmāi .hyat .ašāi .vahi štāi .ašem» «اشویی بهترین نیکی است. خرسندی است. خرسندی راستین از آن کسی است که راستی را برای بهترین راستی بخواهد».

شما ایرانیان راستین و تبارمند هم که نمی‌خواهید فاتحه گنگ عربی را بخوانید می‌توانید: «به روان و فروهر آزاد شده نیکان و پارسایان درود باد» بگویید و از سرود زیبای «اَشِم وُهو» ایرانی بهره بگیرید.