شعر های خودم ساز

شعر هایی که خودم چند وقت پیش سرودم 💙:

🖤زمزمه حقیقت 🖤 زندگی دریایی ست که در چشم من و تو جاریست . ♡ زندگی زمزمه ای ست که من در گوش تو میخوانم . ♡ همانی که سخن میگوید از شکست هایت ، پیروزی هایت .♡ سخن من از تقدیر نیست ،از گلدانی ست بلوری .♡ که با زمزمه من از لب پنجره می افتد . ♡ هزار تکه آن سخن ها دارد ، با تو با من ، خورشید !♡ زمزمه من تو را با حقیقت روبرو میکند . ♡ همچنین او و شاید هم ... خودم را .♡ ❤پایان ❤ ۱۶ / ۱۲ / ۱۴۰۳

💛آواره ی فراموش شده 💛 ای دنیا ! ای مردم ! سخنی دارم با شما . سخن من سوالی دیرینه است . نه آن دیرینی که تو فکر میکنی آن زمانی که معرفت بود ، مهر بود ،لبخنو بود . همان زمانی که مردم دنیا مرام داشتند . خنده ای داشتند از عسل شیرین تر ؛ از آب پاک تر ؛ همان زمانی که رستمی بود،با رخشش دنیا را می پیمود . سهرابی بود در جست و جوی پدر ! سامی بود به پسر میگفت دیو ! سیمرغی بود ، آدم دیو پرورش میداد . آری ! آری ! صحیح است . سوال من این است : کجاست آن زمان ؟ کجایند آن مردم ؟ کجاست آن سرزمین متروک ؟ جوابی ندارید ؟ پس خودم میگویم : شما پهلوانی را فراموش کرده اید ، شاعران و هنرمندان را از یاد برده اید . بگذار بگویم : زمان بی رحم شما را در خود غرق کرده . اما کجاست آن پهلوانی که نجاتتان دهد ؟ آری ! آن دوره ی زیبا تمام شد . مرام و معرفت به پایان رسید . بس است . چمدانم را جمع میکنم . از سرزمین رویا خارج می شوم . که این مردم گوش شنوا ندارند . پس این شعر بی پایان را نیز به پایان میدهم . 💙پایان 💙 ۱۶ / ۱۲ / ۱۴۰۳

🧡اشک های بی ولایت🧡 اشک هایم اهل کجایند ؟ اهل خانواده ؟ اهل کوچه غم ؟ اهل غرور ؟ اهل عشق ؟ نمیدانم . من ، هیچ نمیدانم . من از این دنیای بی رحم ، من از این اشک های مظلوم ، هیچ نمیدانم . فقط میدانم خسته ام . از ادمها دلشکسته ام . من از اشک های بی صدایم خسته ام . کاش آوای نسیمی دست بر شانه ام می برد . کاش رفیقی بود دست بر شانه ام میگذاشت . و کاش ، ای کاش ! دنیایی بود اشک را غریبه می دانست . 🤍پایان🤍 🤍تقدیم به دل شکسته ات ۲۹ / ۱۲ / ۱۴۰۳

🤎سالی نو 🤎 سال ۱۴۰۴ آغاز شد و دل من باز برای آرزو هایم پر زد . سال ۱۴۰۴ آغاز شد و دل من به یاد حرف سهراب سپهری افتاد : 💫مثل یک بارش عید 💫 آری . همین است . بارش عید برایت سخن ها دارد ؛ پند دارد سالی به من میگفت : عاشق شو ! دیگری گفت : بخند ! اما ساعاتی پیش فرق داشت . میگفت : زندگی کن ! کمی تغییر کن ! بارش عید میگوید : تغییر بد نیست ، ترسی ندارد .یاد بگیر زندگی ات را با خنده ات شیرین کن . میگوید : بد بودن بس است . تنهایی بس است . گریه و ایه یاس از این به بعد ممنوع است غم و اندوه خوردن از این پس سیبی ست ممنوعه . سال ۱۴۰۴ چه خوب چه بد ، چه زیبا چه زشت ، چه تاریک چه روشن ، چه تند و چه کند ، میگذرد 🥲 💚پایان 💚 💓به امید سالی سرشار از شادی و تندرستی 💓