اولین زنی که جایزه نوبل را کسب کرد

ناظر جون من تایید کن

به نام خدا ماری کوری اولین زنی بود که 2 بار جایزه نوبل را کسب کرده است

سال ۱۸۹۸ کوری و همسرش مقاله دیگری را به چاپ رساندند که از وجود عنصر جدیدی به نام پولونیوم حکایت داشت. اواخر همان سال آنها عنصر دیگری را کشف کردند و آن را رادیوم نامیدند. کوری‌ها برای این که دستاوردهایشان را بدون هیچ شک و شبهه‌ای به اثبات برسانند، تلاش کردند که عنصرهای پولونیوم و رادیوم را به‌صورت خالص تهیه کنند. کوری‌ها روشی بسیار طاقت‌فرسا و دشوار را برای جداسازی رادیوم با کمک روش‌های مختلف تبلور مجدد به ‌کار گرفتند. سرانجام و در سال ۱۹۰۲، آنها موفق شدند که از یک تن سنگ معدن به حدود ۰.۱ گرم رادیوم کلرید برسند. ماری در سال ۱۹۱۰ موفق شد که رادیوم خالص فلزی را تهیه کند. بااین‌حال او هرگز موفق به خالص‌سازی و جداسازی عنصر پولونیوم (که دارای نیمه عمری برابر ۱۳۸ روز بود) نشد. بین سال‌های ۱۸۹۸ تا ۱۹۰۲، کوری‌ها بیش از ۳۲ مقاله مشترک یا انفرادی منتشر کردند که در میان آنها مقاله‌ای بود که بیان می‌داشت که با قرارگیری در معرض رادیوم، سلول‌های سرطانی زودتر از سلول‌های سالم کش.. ته می‌شوند.

سال ۱۹۰۳، فرهنگستان پادشاهی علوم سوئد، به پاس خدمات خارق‌العاده‌ای که با تحقیقاتشان بر پدیده رادیواکتیویته انجام دادند، به پیر کوری، ماری کوری و هنری بکرل جایزه نوبل داد. ماری کوری اولین زنی بود که جایزه نوبل می‌گرفت. ماری و پیر توانستند با پول جایزه نوبل اولین دستیار آزمایشگاه خود را استخدام کنند. پس از دریافت جایزه نوبل، دانشگاه ژنو به پیر کوری پیشنهاد همکاری داد، دانشگاه پاریس هم به او کرسی استادی فیزیک را پیشکش کرد، بااین‌حال کوری‌ها همچنان یک آزمایشگاه مناسب نداشتند

شهرت جهانی کارهای ماری کوری به سطح بالاتری رسید به‌طوری‌که آکادمی پادشاهی علوم سوئد با وجود مخالفت‌های متأثر از رسوایی رسانه‌ای ماری، برای بار دوم به او جایزه نوبل اعطا کردند. اما این بار جایزه، نوبل شیمی بود که به پاس خدمات او به پیشرفت علم شیمی به‌خاطر کشف عناصر رادیوم و پولونیوم و مطالعه بر روی آنها بود. ماری اولین کسی بود که دو جایزه نوبل می‌گرفت و جزء دو نفری هست که دو نوبل در دو حوزه مختلف گرفته است

ماری کوری برای آخرین ‌بار در سال ۱۹۳۴ به لهستان رفت. چند ماه بعد در سن ۶۶ سالگی در بیمارستانی در شهر «پاسی» در جنوب شرق فرانسه به‌خاطر «کم‌خونی آپلاستیک» درگذشت. باور بر آن است که به‌خاطر قرارگرفتن طولانی‌مدت در معرض پرتوهای رادیواکتیو، مغز استخوان او آسیب دیده و باعث مرگ وی شده است. آثار خطرناک تشعشعات رادیواکتیو در آن زمان شناخته ‌‌شده نبود؛ به همین دلیل، ماری کوری تجهیزات ایمنی لازم در برابر آن پرتوها را نداشت

در سال ۱۹۱۲، «جامعه علمی ورشو» مدیریت آزمایشگاهی جدید در ورشو را به ماری پیشنهاد داد؛ اما او قبول نکرد؛ چون بر گسترش بنیاد رادیوم متمرکز بود و می‌خواست تا آگوست سال ۱۹۱۴ آن را تکمیل کند. با دریافت دومین جایزه نوبل، ماری توانست دولت فرانسه را متقاعد نمایدتا به بنیاد رادیوم کمک کند. در این بنیاد، تحقیقات در زمینه شیمی، فیزیک و پزشکی و دارو انجام می‌شد. ماری مدیر آزمایشگاه کوری در بنیاد رادیوم دانشگاه

تا به بنیاد رادیوم کمک کند. در این بنیاد، تحقیقات در زمینه شیمی، فیزیک و پزشکی و دارو انجام می‌شد. ماری مدیر آزمایشگاه کوری در بنیاد رادیوم دانشگاه پاریس شد. سال ۱۹۱۳ ماری کوری به لهستان رفت و در ورشو مورد استقبال مردم قرار گرفت.