اختلال اسکیزوفرنی چیست؟

برای آشنایی بیشتر با اختلال روان گسیختگی یا اسکیزوفرنی،این پست را تا انتها بخوانید.

اسکیزوفرنی یا همون روان گسیختگی، یک اختلال روانی است که با دوره های مداوم روان پریشانه مشخص می شود.علائم این اختلال عبارتند از:توهم(بیشتر شنیداری)،اختلال تفکر و هذیان.این بیماری علائم دیگری همچون کناره گیری اجتماعی و کاهش عواطف و بی تفاوتی نیز دارد.

برای تشخیص بیماری اسکیزوفرنی، پزشکان باید تأیید کنند که علائم و اختلالات عملکردی در فرد به مدت شش ماه (بر اساس DSM-5) یا یک ماه (بر اساس ICD-11) وجود داشته است.

حدود ۰٫۳ تا ۰٫۷ درصد از مردم در طول زندگی خود به‌عنوان بیمار اسکیزوفرنی تشخیص داده می‌شوند.برآوردها در سال ۲۰۱۷ بیانگر ابتلای ۱٫۱ میلیون مورد جدید داشته است و در سال ۲۰۱۹ مجموعاً ۲۰ میلیون مورد از این بیماری در جهان وجود داشته است.مردان بیشتر از زنان مبتلا می‌شوند و سن شروع بیماری در مردان به‌طور متوسط پایین‌تر از زنان است؛اگرچه برخی از تحقیقات گسترده تفاوت جنسیتی در شیوع این اختلال پیدا نکرده‌اند.علل احتمالی ابتلا به اسکیزوفرنی شامل عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی است.

در بیشتر موارد، اختلال اسکیزوفرنی از کودکی شروع نمی‌شود. هنگامی که این بیماری در دوران کودکی رخ می‌دهد، علائم شدیدتری ایجاد می‌کند و به سختی درمان می‌شود.

☆علائم اسکیزوفرنی☆ ○هذیان: این علامت زمانی رخ می‌دهد که فرد به چیزهای غیر واقعی اعتقاد داشته باشد. برای مثال، افراد مبتلا به روان گسیختگی ممکن است فکر کنند در حال آسیب دیدن هستند؛ در حالی که اینگونه نیست. همچنین آن‌ها ممکن است فکر کنند بسیار مشهور هستند یا توانایی بالایی دارند که این موضوع هم واقعیت ندارد.

○توهم: این علامت اغلب شامل دیدن یا شنیدن چیزهایی است که دیگران آن‌ها را مشاهده نمی‌کنند یا نمی‌شنوند. توهم می‌تواند در مورد هر یک از حواس پنچ‌گانه رخ دهد؛ اما معمولا روی شنوایی تاثیر می‌گذارد.

○گفتار و تفکر نامنظم یا غیر منسجم: گفتار نامنظم باعث ایجاد تفکر آشفته می‌شود. صحبت کردن با دیگران برای افراد مبتلا به روان گسیختگی سخت است. پاسخ‌هایی که این بیماران به سوالات می‌دهند ممکن است با آنچه که پرسیده می‌شود مرتبط نباشد. به ندرت، گفتار شامل کنار هم قرار دادن کلمات نامرتبط است؛ به طوری که صحبت‌های بیمار قابل درک نیست.

○حرکات نامنظم یا غیر عادی: بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است به روشی حرکت کنند که عادی یا مناسب محیط اجتماعی نباشد. به عنوان مثال، ممکن است بدون هیچ دلیل واضحی زیاد بچرخند یا اصلا حرکت زیادی نداشته باشند.

○علائم منفی: این اصطلاح به معنی کاهش یا از دست دادن توانایی فرد در انجام کارها است. برای مثال، احتمال دارد این بیماران به حمام نروند، قادر به نشان دادن احساسات خود نباشند یا علاقه‌شان را به فعالیت‌های روزمره از دست بدهند. همچنین ممکن است با مشاهده عکس بیماران اسکیزوفرنی متوجه شوید که آن‌ها تماس چشمی برقرار نمی‌کنند.

☆روش درمان☆ ○داروهای ضد روان‌پریشی: وقتی از بهترین داروی اسکیزوفرنی صحبت به میان می‌آید، داروهای ضد روان‌پریشی از مهم‌ترین مواردی هستند که باید به آن‌ها اشاره کرد. به نظر می‌رسد که این داروها با تاثیر روی دوپامین به کنترل علائم بیماری کمک می‌کنند. دوپامین یک نوع نوروترنسمیتر (انتقال‌دهنده عصبی) است.

○سایر داروها: پزشک ممکن است داروهای دیگری را برای کنترل علائم شیزوفرنی یا کاهش عوارض جانبی داروهای ضد روان‌پریشی (از جمله لرزش) تجویز کند.

○روان‌درمانی: گفتگودرمانی از جمله درمان شناختی-رفتاری (CBT) به فرد کمک می‌کند که با شرایط خود کنار بیاید و آن را مدیریت کند. درمان طولانی‌مدت همچنین قادر است سایر مشکلات مثل اضطراب یا افسردگی را برطرف کند.

○الکتروکانوالسیو تراپی (ECT): اگر سایر درمان‌ها موثر نباشند، پزشک ممکن است ECT را توصیه کند. این درمان شامل استفاده از جریان الکتریکی است که به پوست سر اعمال می‌شود و نواحی خاصی از مغز را تحریک می‌کند. ECT معمولا با بیهوش کردن بیمار انجام می‌شود.