قصه ی دختری که موند

نویسنده این شعر خودمم 💕 .

دل به تو دادم و دیدی، نگاهی نکردی رفتم از خاطرت اما، تو آهی نکردی گفتم از عشق، ولی اسم کسی دیگه اومد من شکستم، تو ولی هیچ گناهی نکردی ماه بودی، ولی روشن به شبای من نشدی من دعا کردم و تو هیچ نگاهی نکردی رفتم از قصه‌ی چشمات، ولی یادت باشه یکی اینجا تا ابد موند و تو راهی نکردی

بی‌خبر رد شدی از قلبی که ویرونه شده از کسی که با تو، ساده دیوونه شده پرسه می‌زنم هنوزم توی رویای خودم بی‌تو این شب چقدر سرد و زمونه شده با خیالت شب و روزم همه آشوبه فقط کاش می‌دیدی دلم با غمت آزرده شد لحظه‌ای یادم نکردی، لحظه‌ای خواهم نشد سهم من از تو فقط حسرت و دلتنگی شد

رفتی و خاطره‌هات بغض به بارون داده رفتی و این دل من باز زمستون زده هر طرف می‌رم هنوزم رد پاهات پیداست کاش این قصه فقط خواب پریشون شده دل من مونده هنوز، پشت در بسته‌ی تو دل من مونده ولی، تو دل‌آروم شده کاش برگردی و یک بار بگی از ته دل که پشیمونی و این دوری پنهون شده

این دختر، دیوونه‌ی تو شده با تمومِ وجودش، بی‌خود شده شب و روزش شده اشک و انتظار دلش از بی‌وفایی تو، خموده شده دختری به اسم آرزو، که هنوز زنده مونده با یادت، ولی بی‌خود شده با خیال تو شب‌ها حرف می‌زنه باور عشقش اما، تو کبوده شده