صدام کن ... چون ... (کتاب ور)

صدام کن به امید دل بستم چون : "ستاره‌هایم دارند سقوط می‌کنند. و من نمی‌توانم نجاتشان بدهم."

صدام کن نه آدمی چون : "آنان که مرا خوشبخت میخواندند هزاران بار از من خوشبخت تر بودند."

صدام کن هردو درنهایت میمیرند چون : "همان جایی که زندگی میکرد مُرد ، در تخت خوابش"

صدام کن کشتی ساکورا چون : "طعم آبکی ناامیدی مثل یک جفت کفش کهنه با آدم اخت میشود."

صدام کن منظومه ی فلک زده چون : "تقصیر از خودم بود و آرام نگرفتن کشتی ام بر یک ساحل امن.

صدام کن خردم کن چون : "من دایره‌المعارفی هستم با کلی صفحهٔ خالی."

صدام کن نهم نوامبر چون : "یک نفر حوصله ام را سر میبرد ، فکر میکنم خودم هستم."

صدام کن کتابخانه نیمه شب چون : "هرگز همراهی ندیدم که به‌اندازهٔ تنهایی بتواند با انسان همراه شود."

صدام کن شایو چون : "دوست دارم وقتم را صرف کسانی کنم که محترم شمرده نمی‌شوند. ولی چنان اشخاص شریفی حاضر نیستند وقتشان را با من بگذرانند."