-فلسفه موی فر و شعرا؟

این فلسفه و اعتقاد از زمان های قدیم نشات میگیره و در شعر ها و اشعار زیادی دیده میشه.

در زمان های قدیم باور مردم بر این بود که اگر موی معشوق فر باشه، دل عاشق در پیچ و تاب موهای معشوق گیر میکنه و دیگه بیخیال اون آدم نمیشه!

ولی اگر موی معشوق صاف باشه، دل عاشق لیز میخوره و میوفته پایین و بعد میره دنبال یه نفر دیگه!

برای همینه که صائب تبریزی میگه: در هر شکن زلف گره‌گیر تو دامی است این سلسله یک حلقه‌ی بیکار ندارد...