اختلال شخصیتی نارسیسم چیست؟

تعریف اختلال خودشیفتگی یا همان نارسیسم (NPD): اختلال شخصیتی خودشیفتگی، اختلالی می‌باشد که فرد در آن حس اعتماد به نفس و غرور کاذب، و خود بزرگ بینی دارد–که می‌توان گفت معمولا افراد نارسیست در همدلی توانایی بالایی ندارند و نیازی افراطی به تحسین و توجه دارند. افرادِ نارسیست، دارای روابط پریشان و آشفته هستند و تعریف و تمجید دیگران را می‌طلبند، آنها مغرور و تقریبا لوس به نظر میرسند که در کل داشتن این اختلال، در زندگی روزانه و کار و روابط و خانواده و... شان خلل ایجاد می‌کند.

نشانه های افراد نارسیست: -دست و پنجه نرم کردن با خوددلسوزی و خود بیزاری. -شدیدا نیازمند تحسین و تعریف بقیه بودن. -کمال گرایی و ترس هایی مثل شکست، ناتوانی، حس حقارت و... -تغییرات ناگهانی در سطوح عزت نفس آنها. -(معمولا) کمتر مایل به شرکت در رفتار های اجتماعی هستند. -آنها از حقیقتِ اینکه این اختلال شخصیت را دارند، روگردانی و امتناع می‌کنند. -و غیره.

•دلایل مبتلا شدن به اختلال خودشیفتگی چیست؟ ویژگیهای افراد ان‌پی‌دی در فرزندانِ والدینی که کمتر دارای عاطفه هستند و سرد رفتار می‌کنند بیشتر دیده می‌شود–والدینی که معمولاً به ندرت کودکان شان را مورد تحسین قرار می‌دهند و به آنها افتخار می‌کنند. البته گاهی بالعکس، توجه و محبت بیش از حد برخی والدین نیز، موجب می‌شود کودک زیاد تر از حد نیاز به خود مطمئن شود و باورهای نامعقولانه ای داشته باشد.

از درمان نارسیسم بدانیم: متأسفانه درمان این اختلال اصلا کار ساده ای نیست، نیاز به زمان دارد و دشوار می‌باشد. پیشرفت در حالتی صورت گرفته که فرد دست از خودشیفتگی بردارد. بهترین درمان های شناخته شده تا الآن، یادگیری چگونگی ارتباط بهتر، مشارکت و همدلی با دیگران برای این دسته از افراد است که می‌تواند به آنها کمک زیادی کند. و به مرور زمان، بهتر است اوضاع اینطور پیش رود که فرد دارای نارسیسم انتقاد پذیر تر و آرام تر واکنش نشان بدهد. اما در کل، نتیجه گیری در این موضوع تقریبا غیر ممکن است. هرچند برای برخی از این بیماران، دارو درمانی نتیجه هایی دارد.