ریموس.

من ریموسم، یه گرگینه کوچولوی نویسنده که تقریبا تمام مدت تو افکار خودش گم شده! مهم ترین عقیده م اینه که زندگی خیلی کوتاهه، پس می خوام تا جایی که می تونم بنویسم و طراحی کنم و بخونم و از رقص انگشت هام روی کلید های پیانو لذت ببرم. Infj. از جمله استعداد هام کور کردن خودم با کتاب خوندن‌ه. عاشق و شیفته ی ستاره‌هام، و معتقدم که هنوز برای نامه ی هاگوارتز من دیر نشده، شاید فقط جغدم راهش رو گم کرده- با وجود خجالتی بودنم همیشه از پیدا کردن دوست های جدید خوشحال می‌شم. تو واقعیت منزوی ام اما می تونم پر حرف هم باشم. اگه ازتون خوشم بیاد و دوستتون داشته باشم،‌ تقریبا هر کاری براتون می‌کنم. خیلی استرسی و اورثینکرم.(متاسفانه.)

علایقم؟ خب اینا خیلی زیادن. آدمی ام که از چیزای کوچیک زندگی لذت می‌بره، دیگه بقیه ش رو بی خیال. ستاره ها، ماه، نوشتن، نامه، شکلات داغ، کتاب، موسیقی و آهنگام(به جز آهنگ های رندومی که دوستشون دارم، لانا دل ری، بیلی آیلیش، تیلور سوئیفت، کانن گری و گرل این رد گوش می‌دم.)، شب، فلسفه، گربه ها.

از چه چیزایی بدم میاد؟ آدمای دورو، تهمت، کنارم پشت سر یکی حرف بزنن، عنکبوت، ارتفاع، توهین به علایقم، دروغ.

متاسفانه آدم خیلی استرسی و اورثینکری هستم. وقتی مضطرب می‌شم لبم رو گاز می‌گیرم یا با پام روی زمین ضرب می‌گیرم. دست خودم نیست. کم حرفم ولی اگه احساس راحتی کنم می تونم تا شب که چه عرض کنم، تا سال بعد هم برات حرف بزنم. باید بهم یادآوری کنی دوستم داری،‌ نه صرفا با کلمات، همین که نذاری حس ناکافی بودن پیدا کنم خودش خیلیه. خیلی به جزئیات دقت می‌کنم. پاترهد و فن غارتگرا ام. ولف استار، استارچیسر(جگولوس) و رزکیلر شیپ می کنم. از نظر شخصیتی واقعا شبیه ریموس-

اگه برام نامه بنویسی عاشقت می‌شم. کلا با زنگ زدن مشکل دارم، وقتی قراره در مورد ناراحتی هام صحبت کنم به معنای واقعی کلمه لال می‌شم. چرا ناراحتی؟ کلا موقع حرف زدن با افراد غریبه یا مثلا در مورد چیزایی که سخته برام لال می شم. کلا لالم. یه ذره پارانوئیدم. راحت اعتماد نمی‌کنم. در آخر، اگه دوستت داشته باشم هر کاری برات می کنم و دور زخم هات با دست های خودم ستاره می کشم. فکر می‌کنم همه چی رو گفتم، هرچند اگه سوالی دارین خیلی خوشحال می‌شم جواب بدم>