.....moon

ماه؟ وقتی اسمش میاد زیبایی او ذهنم را نوازش میکند. ولی اگر ان شهاب سنگ ها بر ماه فرود نمی اومدند پس ماه زیبایی چندانی نداشت. همیشه در اسمان است و با نور ملایمش چشم هایمان را نوازش میکند. حتی دیدن ان هم باعث خوشحالیست اگرچه از نزدیک نمیبینیمش اما از دور هم زیبایی بسیاری دارد.

هزاران هزار ستاره هم نمیتواند جای ماه را پر کند. چون زیبایی وصف نشدی او از هزاران ستاره بیشتر است. نورش را از خورشید میگیرد اما به زیبایی بیشتز به زمین میدهد. بیاید از زیبایی های ماه هم صحبت کنیم تا فراموش نشود ان همه زیبایی غیر قابل وصف.

خورشید و ماه... نیمه های گمشده ی یک دیگر که در روز هایی مهم از قرن یکدیگر را ملاقات میکنند. زیبایی این دو کنار هم زبانمان را قاصر میکند. وقتی اسم ماه میاید ذهنم پر میشود از: زیبایی، غیر قابل وصف و.........

بیاید تا ابد زیبایی ماه و خورشید را در کنار هم مقدس بدانیم......