دیالوگ های معروف p29

هوش میان‌فردی توانایی درک و فهم افراد دیگر است: چه‌چیز آن‌ها را تحریک می‌کند و به آن‌ها انگیزه می‌دهد، آن‌ها چگونه کار می‌کنند، چگونه می‌توان به‌صورت گروهی با آن‌ها کار و مشارکت کرد. به‌نظر می‌رسد فروشندگان، سیاستمداران، آموزگاران، درمانگران، و رهبران مذهبی موفق از درجهٔ بالای هوش میان‌فردی برخوردارند. هوش درون‌فردی … توانایی و استعدادی به هم پیوسته است که به‌سوی درون انسان هدفگیری شده است. این توانایی و استعدادی است که به‌وسیلهٔ آن می‌توانیم الگویی دقیق و واقعی از خودمان را شکل دهیم و از آن به‌نحوی مؤثر و کارامد در زندگی استفاده کنیم

یکی از وظایف اصلی غم و اندوه کمک به تعدیل عملکرد بدن در مقابل یک زیان مهم است، نظیر مرگ یکی از نزدیکان یا ناکامی بزرگ. اندوه موجب کاهش انرژی و شور و شوق فعالیت، به‌ویژه تفریح و سرگرمی و نشاط می‌شود و پس از عمیق‌تر شدن و تبدیل شدن به افسردگی، سوخت‌وساز بدن را کند می‌کند. این کناره‌گیری درون‌گرایانه فرصتی فراهم می‌کند تا برای زیان وارده یا امید از دست رفته سوگواری کنیم، نتایج و پیامدهای آن برای زندگی‌مان را درک کنیم، و برای فعالیت‌های جدید پس از بازگشت انرژی خود برنامه‌ریزی داشته باشیم. این کاهش انرژی به احتمال زیاد انسان‌های غمگین و آسیب‌پذیر اولیه را نزدیک خانه نگاه می‌داشت که امنیت بیشتری داشت. این تمایلات و انگیزه‌های زیست‌شناختی و طبیعی برای عمل، با وضعیت زندگی اجتماعی و فرهنگ خاص هر کس شکل ویژه‌ای به خود می‌گیرد.

به‌گفتهٔ کاگان دستِ کم چهار نوع طبع و مزاج وجود دارد: کمرو (ترسو)، گستاخ (جسور)، امیدوار (خوش‌بین)، و سودایی (افسرده) که هریک از آن‌ها ناشی از الگو و ساختار جداگانه و متفاوتی از فعالیت مغزی است.

خوش‌بینی هم مثل امید موجب می‌شود انسان انتظار قوی داشته باشد که به‌رغم موانع و سرخوردگی‌ها، اوضاع و احوال روبه‌راه و بر وفق مراد خواهد شد. از دیدگاه هوش هیجانی، خوش‌بینی رویکردی است که از سستی، ناامیدی، یا اندوه انسان در شرایط ناگوار جلوگیری می‌کند.

تشخیص خلق‌وخوی غلط برابر است با خواست رها شدن از آن.

انسانیت ما بیش از هر چیز در احساسات ما جلوه‌گر است.

نبودِ سازگاری در کودکی ممکن است هزینه‌های عاطفی و هیجانی زیادی را در طول زندگی کودک به همراه داشته باشد که البته این هزینه‌ها محدود به شخص او نمی‌شود. مطالعهٔ زندگی مجرمانی که مرتکب وحشیانه‌ترین و خشن‌ترین جرایم شده‌اند، نشان می‌دهد که همهٔ آن‌ها در کودکی در پرورشگاه‌های مختلف سرگردان بوده‌اند یا در یتیم‌خانه‌ها بزرگ شده‌اند.

ادامه اس قبل : درنتیجه، جای عاطفه در زندگی‌شان همیشه خالی بود و فرصت زیادی برای سازگارسازی خود نداشته‌اند. درحالی‌که به‌نظر می‌رسد غفلت عاطفی موجب کاهش همدلی شود، نتیجهٔ متناقضی از سوءِ استفادهٔ هیجانی و عاطفی عمیق و مداوم، از جمله تهدیدهای وحشیانه و سادیستی، تحقیرها، یورش‌های صریح و بی‌شرمانه به‌دست می‌آید. کودکانی که در معرض این تهاجم‌ها و یورش‌ها قرار می‌گیرند، ممکن است نسبت به عواطف و هیجان‌های اطرافیان خود بیش‌حساس شوند، و به مصداق «مارگزیده از ریسمان سیاه و سفید می‌ترسد» در مقابل هر حرکت به‌ظاهر تهدیدآمیز واکنش نشان دهند.

کج‌ذهنی و سوءتفاهمی که کودکان خشن و مهاجم با خود به آینده می‌برند، یکی از عواملی است که فرجام کار ناخوشایند آن‌ها را تضمین می‌کند. مطالعهٔ تعدادی از مهاجمان جوانِ محکوم به جرایم خشونت‌بار و دانش‌آموزان دبیرستانی خشن و مهاجم، نشان‌دهندهٔ رویکرد مشترک این دو گروه است: زمانی‌که با کسی مشکل پیدا می‌کنند،