فرق کمال گرایی منفی و کمال گرایی مثبت

کمال گرایی منفی به‌راحتی قابل سنجش و تشخیص است؛ با وجود این، سنجش و تشخیص کمال گرایی مثبت تا حدودی دشوار است. افراد وظیفه‌شناس همواره کارآمد و منظم هستند. از سوی دیگر، نام‌گذاری کمال گرایی مثبت با عنوان تلاش سالم برای ارائه‌ی عملکردی متعالی ممکن است توصیف دقیق‌تری از آن باشد. در ادامه‌ی مطلب به موضوع کمال گرایی مثبت و منفی پرداختیم.

تحقیقات انجام‌شده نشان می‌دهند که به طور کلی ۲ نوع کمال‌گرایی در افراد وجود دارند که عبارت‌اند از: کمال گرایی مثبت که گاهی کمال‌گرایی سالم یا تلاش‌های کمال‌گرایانه نیز نامیده می‌شود و کمال‌گرایی منفی که گاهی کمال‌گرایی ناسالم یا مشکلات کمال‌گرایی نیز نامیده می‌شود.

بر این اساس، بدیهی است که ۲ راه مختلف برای بروز کمال‌گرایی وجود داشته باشد. در همین راستا قصد داریم با جزئیات بیش‌تری در رابطه با ۲ نوع مختلف کمال‌گرایی را تشریح کنیم.

کمال گرایی مثبت با احساس افتخار، وظیفه‌شناسی و تلاش سالم برای رسیدن به تعالی در هر کاری همراه است؛ در مقابل، کمال گرایی منفی با نگرانی درمورد اشتباه کردن و بد به نظر رسیدن، احساس شرم و قصور همراه است.

استانداردهای شخصی کمال گرایی مثبت در مقایسه با نگرانی از اشتباه در کمال‌گرایی منفی: معیارهای شخصی معمولا با افزایش انگیزه همراه‌اند؛ نگرانی برای اشتباه کردن به افسردگی و اضطراب منجر می‌شود؛ در صورت رعایت نکردن استانداردهای شخصی، این معیارها به نگرانی از اشتباه کردن تبدیل می‌شوند؛ استانداردهای شخصی هرگز در کمال‌گرایی پایدار نمی‌مانند، به این معنی که اگر فردی کمال‌گرا به استاندارد مدنظر خود رسید، آن را بالاتر می‌برد.

البته شواهدی وجود دارند که نشان می‌دهند هر ۲ نوع کمال گرایی می‌توانند به عملکردی بر اساس ترس از شکست منجر شوند. کمال‌گرایی مثبت ممکن است اصلا وجود نداشته‌باشد و شاید دقیق‌تر باشد آن‌ را وظیفه‌شناسی بنامیم!

وظیفه‌شناسی به ویژگی‌های شخصیتی تمام و کمال بودن، دقیق یا هوشیار بودن اشاره دارد. این ویژگی شخصیتی به تمایل فرد برای انجام کارها به نحو احسن دلالت می‌کند. افراد وظیفه‌شناس همواره کارآمد و منظم هستند. از سوی دیگر، نام‌گذاری کمال‌گرایی مثبت با عنوان تلاش سالم برای ارائه‌ی عملکردی متعالی ممکن است توصیف دقیق‌تری از آن باشد.