"سخن‌ناگفته📜"

حرف بزنم؟چه بگویم؟مگر از چشمانم آشکار نیست؟🪔

-افکار آزارم میداد.رفتم بخوابم بلکه فکر و خیالم برای اندکی پر بکشد،اما آن فکر در خوابم آمد.

به آن درجه ای از پختگی رسیده ام که تا پیام ندهی جوابی ندارم؛

می‌گویند در لحظه زندگی کن،اما من چطور میتوانم در لحطه ای زندگی کنم که دارد به رفتن تو نزدیک می‌شود،محبوب من!

هرباری که عقربه ی ساعت با صدای تیک تاکش میگذرد،از زمانی که به "صبح بدون تو" نزدیک می‌شود؛بیشتر متنفر میشوم...

می‌گویند سلیقه ی آدم ها به مرور زمان تغییر میکند.اما من نظرم نسبت به تو هنوز عوض نشده است؛یا تو در سلیقه ام نیستی و در قلبمی،یا زمان برای منی که هرثانیه اش را به فکر تو سپری میکنم،گذران نمی‌شود که نظرم عوض شود.