چند فکت درباره توت فرنگی

اصطلاح توت برای اشاره به هر میوه‌ی خوراکی و گوشتی دانه‌دار مبهم است؛ اما یک طبقه‌بندی علمی برای آن وجود دارد. هر میوه برای قرارگیری در دسته‌بندی توت، باید بیش از یک دانه داشته باشد و از یک پوسته‌ی بیرونی (برون‌بر) و یک قسمت میانی گوشتی (میان‌بر) و یک پوشش داخلی برای نگه‌داری دانه‌ها یا هسته‌ها (درون‌بر) تشکیل شده باشد. توت‌ها از تک تخمدان یک گل منفرد حاصل می‌شوند و از دو گروه مجزا تشکیل شده‌اند. خانواده‌ی مرکبات متعلق به گروه هسپریدیوم (پرتقالی) هستند و با عنوان توت‌های اصلاح‌شده طبقه‌بندی می‌شوند؛ درحالی‌که خانواده‌ی کدوییان (شامل کدو و خیار و هندوانه) گروه توت‌های پپوس یا کدویی را تشکیل می‌دهند. این یعنی گریپ‌فروت و لیموترش و حتی کدوتنبل و خیار و موز همه ازلحاظ فنی توت محسوب می‌شوند!

به طور کلی انواع توت فرنگی به دوگروه بهاره و چهار فصل تقسیم بندی می شوند. از ارقام بهاره توت فرنگی می توان به گورلا، آلیسو، تیوگو، کاتس، فرسنا، اسیتا و رد گانتلت و....اشاره کرد

موزه توت فرنگی همچنین باغ توت است، با 35 هکتار بستر گل، 20 گونه میوه محلی، 15 نوع توت فرنگی، باغی از گونه های بومی و کندوهای عسل.

مورخان معتقدند که گیاه توت فرنگی برای اولین بار در 234 قبل از میلاد در روم باستان کشف شد و معمولاً برای اهداف دارویی استفاده می شد. اروپایی ها برای اولین بار توت فرنگی را در سال 1588 در آمریکا کشف کردند. گیاه توت فرنگی که بومی آمریکای شمالی می باشد، از نظر اندازه، طعم و زیبایی از همه انواع اروپایی برتر بود. بسیاری از انواع جدید در دهه 1700 در آمریکای شمالی توسعه یافت که از پرورش انواع آمریکایی و اروپایی توسعه پیدا کرد. کالیفرنیا 80 درصد توت فرنگی هایی را که در آمریکای شمالی مصرف می شود تولید می کند.