رومئو و ژولیت

رومئو: تو عشق را چیز لطیفی می‌دانی؟ عشق دشوار و خشن است و دائما تو را مانند خاری می‌خراشد...

ژولیت: تو اینجا چه می‌کنی..؟ چگونه تا اینجا آمده‌ای..؟ دیوار عمارت بسیار بلند است... رومئو: دیوار سنگی نمی‌تواند عشق را بیرون نگه دارد...

لذت شدید...پایانی شدید به همراه دارد..

مانند باروت و آتش که در لحظه‌ای که با یکدیگر همراه می‌شوند...

با هم یکی می‌شوند و سپس در زمان کوتاهی نابود می‌شوند....:)

با آزادی دادن به چشمانت..زیبایی‌های دیگه رو بررسی کن