دلایل جویدن ناخن و ۷ روش برای ترک ناخن جویدن

ناخن جویدن چیست و چرا به آن دچار می شویم؟ جویدن ناخن که در اصطلاح پزشکی به آن اونیکوفاژیا می‌گویند، می‌تواند رفتار و عادتی موقتی و غیر مخرب باشد که فقط بر زیبایی ناخن‌ها تاثیر می‌گذارد اما گاهی نیز پیش روی کرده و‌ به یک مشکل جدی و طولانی مدت تبدیل می‌شود. جویدن ناخن یک عادت دهانی بیمارگونه و اختلال پوستی است که فرد به صورت مزمن و غیر قابل کنترل ناخن‌هایش را می‌جود و موجب آسیب به ناخن‌ها و بافت‌های اطراف ناخن می‌شود.

حدود نیمی از کودکان و نوجوانان ناخن‌های خود را می‌جوند و حتی ممکن است ناخن‌ها مثل روز اول رشد نکنند. اگر شما شخصی بالغ هستید و ناخن‌هایتان را می‌جوید، ممکن است این عادت را زمانی که جوان‌تر بودید نیز انجام می‌دادید و هرگز آن را ترک نکردید. برخی مطالعات نشان می‌دهند که این عادت با ژنتیک فرد ارتباط دارد اما جویدن ناخن‌ها نیز مانند سایر رفتار‌های تکرارشونده بدن می‌تواند در اختلال وسواس جبری دسته‌بندی شود. ناخن جویدن زمانی نیاز به درمان دارد که جنبه‌های فیزیکی و روانی هر دو درگیر باشند.

علائم جویدن ناخن چیست؟ اُنیکوفاژیا، که معمولاً به آسیب‌دیدگی محسوس ناخن‌ها، پوست اطراف ناخن و کوتیکول‌ها منجر می‌شود، ممکن است به تنهایی رخ دهد یا همراه با دیگر رفتارهای تکراری متمرکز بر بدن (BFRBs) مانند کندن مو (تریکوتیلومانیا) یا کندن پوست (اختلال خراشیدگی) ظاهر شود. علائم اُنیکوفاژیا شامل جنبه‌های روان‌شناختی و جسمانی است. علاوه بر تمایل وسواس‌گونه به گاز گرفتن ناخن‌ها، افرادی که به طور مزمن ناخن‌های خود را می‌جوند، ممکن است علائم اسلاید بعد را تجربه کنند:

احساس ناراحتی یا تنش قبل از جویدن ناخن، احساس آرامش یا حتی لذت پس از جویدن ناخن، احساس شرم، خجالت، اضطراب، یا گناه، که اغلب به ظاهر آسیب‌های فیزیکی وارد شده به پوست و ناخن‌ها به واسطه جویدن مرتبط است،ترس از دیده شدن ناخن‌های آسیب‌دیده توسط دیگران یا احساس نفرت از آن‌ها ،رابطه‌های خانوادگی و اجتماعی پیچیده یا دشوار، چه بر اثر کناره‌گیری عمدی از اجتماع و چه به دلیل شرمنده یا مسخره کردن فرد به خاطر رفتارش، آسیب به بافت انگشتان، ناخن‌ها، و کوتیکول‌ها،آسیب‌های دهانی، مشکلات دندانی، آبسه‌ها و عفونت‌ها

علت جویدن ناخن در کودکان و نوجوانان چیست؟ جویدن ناخن‌ها ممکن است ژنتیکی باشد و در کودکانی که والدین آنها ناخن هایشان را می‌جوند، بیشتر از دیگران احتمال دیدن این عادت ناپسند وجود دارد. گاهی اوقات جویدن ناخن‌ها به دنبال استرس‌های ذهنی و عاطفی است و بیشتر در کوکانی که عصبی و مضطرب و حساس هستند، دیده می‌شود. زیرا آن را راهی برای مقابله با این احساسات و تنش‌های خود می‌دانند.

همچنین شما ممکن است وقتی که خسته و گرسنه هستید و یا احساس تنهایی یا ناامنی می‌کنید نیز ناخن‌هایتان را بجوید. غالبا جویدن ناخن‌ها بدون کنترل است و شما اینکار را بدون فکر کردن انجام می‌دهید. جویدن ناخن‌ها می‌تواند به دنبال مکیدن انگشتان دیده شود. گرچه ناخن جویدن ممکن است همراه با سایر علائم روحی و روانی نباشد اما می‌تواند همراه با اختلال بیش فعالی، اضطراب جدایی، شب ادراری، تیک و سایر مشکلات ذهنی و روانی نیز دیده شود.

علت ناخن جویدن کودکان ۲ ساله و ۴ ساله جویدن ناخن در سنین دو و چهار سال می‌تواند به عوامل مختلفی بستگی داشته باشد. توجه به کمبود ویتامین‌ها و مواد مغذی در کودکان می‌تواند به عنوان یک استراتژی پیشگیرانه برای مقابله با عادت جویدن ناخن مورد استفاده قرار گیرد. اطمینان از تغذیه کافی و متوازن می‌تواند در کاهش این رفتار موثر باشد. رویکردهای درمانی برای جویدن ناخن باید شامل ارزیابی‌های جامع تغذیه‌ای و روانشناختی باشد. استفاده از تکنیک‌های مدیریت استرس، آموزش والدین و مداخلات رفتاری می‌تواند در این زمینه مؤثر واقع شود.

علت روانشناسی ناخن جویدن جویدن ناخن در کودکان نیز می‌تواند ریشه‌های روانشناختی داشته باشد. این رفتار ممکن است به عنوان یک مکانیزم مقابله‌ای در برابر استرس، اضطراب یا حتی خستگی نمایان شود. در کودکان دو و چهار ساله، این رفتار معمولاً به دلایل زیر است: استرس و اضطراب: کودکان در این سنین ممکن است در مقابل تغییرات بزرگ زندگی، مانند ورود به مهدکودک یا تولد یک خواهر یا برادر جدید، با استرس روبرو شوند. تقلید از والدین یا سایر کودکان: کودکان بسیار مستعد تقلید از رفتارهای دیگران هستند، به ویژه از والدین یا همسالان خود. نیاز به تحریک حسی: برخی کودکان ممکن است به دنبال تحریک حسی باشند و جویدن ناخن را به عنوان یک راه برای رفع این نیاز به کار ببرند.

داروی ترک ناخن جویدن چیست؟ (درمان قطعی ناخن جویدن) در حقیقت، داروی خاصی به عنوان درمان قطعی برای جویدن ناخن وجود ندارد. رفتار جویدن ناخن بیشتر به عنوان یک عادت یا رفتار عصبی در نظر گرفته می‌شود که می‌تواند به وسیله ترکیبی از روش‌های رفتاری، روانی و در برخی موارد، استفاده از محصولات مانع کننده مانند لاک‌های تلخ برای ناخن به بهبود یابد. در ادامه به روش‌های درمانی این علامت پرداخته‌ایم.

درمان ناخن جویدن در بزرگسالان با درمان ناخن جویدن کودکان فرق دارد؟ بله، درمان ممکن است بسته به سن و دلایل روانشناختی پشت عادت جویدن ناخن متفاوت باشد. در کودکان، جویدن ناخن اغلب ناشی از کنجکاوی یا استرس است و ممکن است با تشویق و روش‌های مثبت‌تر برای مدیریت استرس بهبود یابد. در بزرگسالان، این رفتار ممکن است نشان‌دهنده‌ی مسائل عمیق‌تر روانشناختی باشد و ممکن است به رویکردهای درمانی جامع‌تری نیاز داشته باشد.

درمان ناخن جویدن کودکان در طب سنتی و درمان گیاهی جویدن ناخن در طب سنتی و درمان گیاهی، ممکن است از روغن‌های گیاهی با طعم تند یا تلخ برای کاهش تمایل به جویدن ناخن استفاده شود. این می‌تواند شامل استفاده از روغن نیم، آلوئه‌ورا یا سایر محصولات طبیعی با طعم ناخوشایند باشد تا به عنوان یک بازدارنده فیزیکی عمل کنند.

لاک جلوگیری از جویدن ناخن (لاک تلخ برای ناخن جویدن) استفاده از لاک تلخ برای ناخن‌ها یکی از روش‌های متداول برای جلوگیری از جویدن ناخن است. این لاک‌ها دارای طعم بسیار تلخی هستند که به محض قرار گرفتن دست در دهان، تمایل فرد به جویدن ناخن را کاهش می‌دهد.

راهکار ترک ناخن جویدن و درمان خانگی ناخن جویدن کودکان این روش‌ها می‌توانند به ترک عادت جویدن ناخن کمک کنند، اما ممکن است برای رسیدن به نتیجه‌ی دلخواه، نیاز به صبر و پیگیری مداوم باشد: تشویق و پاداش: استفاده از سیستم پاداش برای تشویق کودک به عدم جویدن ناخن‌ها. به عنوان مثال، اگر کودک توانست یک روز کامل ناخن نجوید، جایزه‌ای دریافت کند. جایگزین‌های سالم: تشویق کودک به استفاده از ابزارهای استرس‌زدا مانند توپ‌های استرس یا عروسک‌های کوچک. مراقبت‌های روانی: اگر جویدن ناخن ناشی از اضطراب است، کمک گرفتن از یک مشاور یا روانشناس می‌تواند مفید باشد. موانع فیزیکی: استفاده از دستکش‌ها در زمان‌هایی که کودک بیشتر مستعد جویدن ناخن است.

عوارض جویدن ناخن چیست؟ جویدن ناخن‌ها معمولا، سبب آسیب دائمی به ناخن‌ها نمی‌شود اما به طور مشخص عوارضی را به دنبال دارد، مانند: رشد عجیب و غریب ناخن‌ها: اگر شما به بافت‌های اطراف ناخنتان آسیب بزنید ممکن است رشد ناخن‌ها را برای همیشه متوقف کنید. این کار همچنین شکل ناخن‌ها را نیز غیر طبیعی می‌کند. تاثیر در لبخند زدن: ممکن است جویدن ناخن‌هایتان باعث ترک خوردن یا شکستن دندان‌هایتان شود و بر روی لبخند زدن شما تاثیرگذار باشد. بیماری: دست‌ها و ناخن‌ها معمولا محل تجمع میکروب‌ها هستند هنگامی که شما بارها دستتان را درطول روز وارد دهان می‌کنید خطر ابتلا به بیماری‌های مختلف را در خود افزایش می‌دهید. همچنین می‌تواند موجب آسیب‌های پوستی شود و راهی برای ورود میکروب‌ها به بدن ایجاد می‌شود.

پیشگیری از جویدن ناخن امکان پذیر است؟ جویدن ناخن را ممکن است یک شبه نتوانید ترک کنید اما با گذشت زمان و کمی تلاش می‌توانید این عادت بد را ترک کنید و برای این کار می‌توانید از روش‌های زیر کمک بگیرید: ناخن‌هایتان را کوتاه کنید: اگر ناخن‌هایتان به اندازه کافی بلند نباشد که بتوان آن را با دندان جوید، ممکن احساس خوبی برای جویدن ناخن‌هایتان نداشته باشید و به ترک این عادت بسیار کمک خواهد کرد. ناخن‌هایتان را با لاک بد مزه بپوشانید: طعم تلخ ناخن‌ها باعث می‌شود قبل از جویدن ناخن دوباره به آن فکر کنید. ناخن‌هایتان را مانیکور کنید: با خرج کردن پول و گذراندن وقت در سالن‌های زیبایی، ناخن‌هایتان زیباتر به نظر می‌رسد و در کنار آن به علت سخت شدن ناخن‌ها، از جویدن آن اجتناب می‌کنید. دستکش بپوشید: ممکن است احمقانه باشد اما با این کار به ناخن‌هایتان دسترسی ندارید و دیگر آنها را نمی‌جوید. با این حال اگر بنا به هر دلیلی نمی‌توانید دستکش بپوشید، می‌توانید از لاک برای پوشیدن ناخن‌هایتان استفاده کنید. عوامل تحریک‌کننده را بیابید: توجه کنید که در چه زمان‌هایی شروع به جویدن ناخن‌هایتان می‌کنید و سعی کنید راه حلی برای مقابله با آن بیابید. دست‌ها و دهان خود را مشغول کنید: دست‌هایتان را با کار یا وسایل مختلف مشغول کنید یا اینکه شروع به جویدن آدامس کنید، به جای جویدن ناخن‌ها، انرژی خود را صرف این کارها کنید. افزایش مصرف کلسیم: اگر شما دچار کمبود کلسیم باشید ناخن‌هایتان شکننده و ضعیف می‌شود و زیبایی نخواهد داشت. کلسیم باعث می‌شود که تا ناخن‌های سالم‌تر و قوی‌تری داشته باشید و شکنندگی آن کمتر شود.

نتیجه گیری و راهنمای مراجعه به دکتر جویدن ناخن اکثرا ناشی از یک عادت است و می‌تواند با تکنیک‌های رفتاری و تغییر سبک زندگی، بهبود یابد. به همین دلیل اغلب نیازمند مراجعه به پزشک نیست، اما در صورتیکه جویدن ناخن تنها یک علامت از علایمی که بیمار با آن‌ها درگیر است و در روند عادی زندگی وی اختلال ایجاد کرده است، باید حتما به دکتر روانشناس خوب یا دکتر متخصص اعصاب و روان مراجعه شود.