کلبه...

صدای گریه کودک تازه متولد شده نشان از سالم بودنش دارد. مرد لبخندی بر لبش می‌آید. تاج بر تدی سرش و شنل مخملی اش به او ابهتی دو چندان میدهد. کودک را می‌آورند و آن را در بغل شاه آرتور قرار میدهند.

کودک چشمانش بسته است و ارام دست و پایش را تکان میدهد. شاه شاه دخت تازه متولد شده را بالا میبرد تا مردمی که در محوطه قصر جمع شده اند او را ببینند. مردم با دیدن شاه دختشان فریاد شادی سر میدهند.

شاه طالع بینی را فرا میخواند تا طالع فرزندش و ملکه آینده آن سرزمین را برایش بخواند. طالع بین پیر وارد میشود. پس از تعظیم به پادشاه دستی بر سر کودک میکشد و میگوید...

جنگی خونین به پا میشود، خودش میرود اما یادگارش برمیگردد. نجات دهنده هفت اسمان و دو دنیا. یادگاری از دل تاریکی. قدرتی والا برای نجات. شاه مبهم نگاه میکند. شاه دخت چشم هایش را باز میکند و چشمان آبی رنگش را باز میکند... اما آن آبی!..