در دوران پرمین و کربونیفر ابعاد حشرات بسیار بزرگتر از ابعاد امروزی آنها بوده اما چرا ؟
در این باره که ابعاد حشرات در حدود بیش از ۲۵۰ میلیون سال پیش در حد غول آسایی بوده تحقیقاتی انجام شده ، تحقیقات نشان داده است که چگونه سطح اکسیژن موجود در هوا می تواند بر اندازه حشرات تأثیر بگذارد. حشرات از طریق سیستمی از لوله های پر از هوا به نام نایدیس تنفس می کنند
همانطور که حشره رشد می کند به اکسیژن بیشتری نیاز دارد، اما نایدیس رشد نمی کند. به همین دلیل، تقاضای اکسیژن در نهایت از عرضه پیشی میگیرد و رشد حشره متوقف میشود.
هنگامی که حشرات در فضای کم اکسیژن پرورش می یابند، اندازه آنها بسیار کوچکتر از حد معمول است. تصور می شود که سطوح بسیار بالای اکسیژن در دوران کربونیفر و پرمین باعث تکامل حشرات غول پیکر شده است. این نمودار سطوح تخمینی اکسیژن را در طول زمان زمین شناسی نشان می دهد. کاهش اکسیژن به سطوح فعلی همزمان با انقراض حشرات غولپیکر بود.
نایدیس ها لولههای پر از هوای ریز شاخهای هستند که از کنارههای یک حشره به درون بدن آن پخش میشوند. اوایل آخرین مرحله لاروی، در حالی که حشره هنوز کوچک است، نایدیس ها متراکم هستند. بعداً، زمانی که حشره رشد کرد، توزیع نای بسیار کمتر میشود و آنها دیگر قادر به تامین نیاز بدن برای اکسیژن در حال رشد نیستند. این باعث آزاد شدن هورمونهایی میشود (PTTH و اکدیسون) که رشد را متوقف میکنند و دگردیسی را شروع میکنند.
کاترپیلارهای غلتک برگ کانا دارای پوستی شفاف هستند که از طریق آن سیستم تنفسی نایدیسی قابل مشاهده است. نایدیسها ساختارهای منشعب سفید بزرگی هستند که از منافذ ، نقاطی که هوا وارد سیستم می شود، تابش می کنند.
سنجاقک های غول پیکر که از خویشاوندان منقرض شده سنجاقک های امروزی بودند در دوره پرمین، 290 تا 280 میلیون سال پیش می زیسته اند. سطوح بالای اکسیژن در این دوره به حشرات اجازه می داد تا به اندازه هایی برسند که اکنون دست نیافتنی است. این نمونه دارای طول بال دو پا بود. یک سنجاقک مدرن برای مقایسه نشان داده شده است.
امروزه میتوان با پرورش حشرات در محیط با غلظت بالای اکسیژن ، ابعاد آن ها را تا حدی افزایش داد که البته این افزایش جسه به اندازه اجدادشان نخواهد بود زیرا ژن ها در این افزایش جسه نیز سهم قابل توجهای دارند ، و حشرات امروزی به دلایل مختلف توان ژنتیکی شان را در این زمینه از دست دادهاند.
اگر پسندیدی، لایک کن و به سازنده انرژی بده!
خداارو هزااااار مرتبه شکررر که منقرض شدنن
آره خدا رو شکر
جالب بود
خیلی باحال بود
نتیجه اخلاقی: ژنتیک مهم ترین عامله(:
البته غلظت هم دسته کمی نداره ممکنه بعد از پرورش یه حشره تو شرایط با غلظت بالای اکسیژن ، از لحاظ ژنتیکی هم تغییر کنن
که الته زمان بره
*البته
یعنی بنظرت اگه ما چند نسل یک حشره رو مداوم در غلظت بالای اکسیژن قرار بدیم، و خب عمر حشرات کوتاهه و اگه ما چند سال(چند هزار نسل اون حشره ها) اونا رو تو اکسیژن غلیظ نگه داریم، بنظرت میتونیم کم کم حشرات ماقبل تاریخو یه احیای کوچولو کنیم؟ یعنی هی سالای بیشتر... و بزرگ شدن مداوم اونها؟
آره ، میشه
جثه✓
توی خبرنامه بودی:)
اهه ارهه
فکر کن یه سوسک اندازه یه ماشین💀💀 عالی بود
دیگه اینقدرم نبود😁 ، اما به هر حال میتونست خطرناک باشه
عالی
متشکر