دل آوا؟

هر روز به امید یک روز بهتر بیدار میشویم هر لحظه به امید یک اتفاق خوب نفس میکشیم هر هفته را به امید شروع هفته ای بهتر به اتمام میرسانیم همیشه به دنبال چیزهایی میگردیم که حالمان رابهتر کند و همه چیز خوب شود اما نمیدانم چرا این جمله همیشه تکرار میشود: قبلا ها بهتر بود....

در کوچه افتاب در کنج دیواری در سایه کوچکی، روح من درحال گریستن است. سهم من از این کوچه روشن و افتابی همان قسمت تاریک و سرد است...

من بریدم دل ز دنیا خسته از اینجا و آنجا هرکه را دیدم در اینجا بد شکست این قلب مارا من به هر سویی که رفتم... جنگ بود و بی وفایی یا جدایی های بیگاه یا که کفر و بی خدایی!

غم دستانم را فشرد و مرا در تاریکی فرو برد. ترس مرا لبه پرتگاه برد و آشفتگی مرا هول داد. چشم بستم به انتظار مرگ؛ ناگهان دستی از غیب میرسد، همه جا پر از نور میشود. ترک ها ترمیم میشوند و این... کار امید است!