تلاش، ولی با شاد بودن!

روز های زیادی به خودم سخت گرفتم و سعی کردم مورد پسند بقیه باشم ، جوری خودم را اذیت کردم تا طبق معیار های پوسیده ی امروزی باشم ولی بالاخره فهمیدم !فهمیدم که یهویی پیش رفتن هیچ چیزی رو تغییر نمیده ، فقط و فقط خودم از پا در میام! میخوام این رو به تو هم بگم ، بهت بگم ته اینقدر یهویی و از یه جایی تصمیم هات رو باهم واقعی نکن. سعی کن بین تلاش کردن شاد باشی،نه روحت و اذیت کن و نه جسمت زیبای من !

یادم میاد ! یادم میاد که وقتی فقط بخاطر این معیار های پوسیده به خودم آسیب زدم و عجولانه تصمیم گرفتم  ، کسی بهم گفت " چه اهمیتی داره؟ همینیه که هستی صد در صد میتونی خودتو تغییر بدی و شبیه چیزی که میخوای بشی اما کلی وقت داری و آروم آروم پیش برو نه یهویی! بهم گفت " اینکه به چیز دلخواهت به قیمت خستگی و درد برسی هیچ ارزشی نداره! "

بهم گفت " اینکه به چیز دلخواهت به قیمت خستگی و درد برسی هیچ ارزشی نداره! " " همون زیبایی و استعداد و .. قراره نهایتش از بین بره ی روزی.و این ، انرژی و شاد بودن تو در این زمانه که هیچ وقت برنمیگرده "

میگفت " آینه خودتو نشون میده اما تو که صد در صد نباید اهمیت بدی نه؟!هنوز کلی وقت داری!حال روحی و جسمیت مهم تر از همه چیزه " میخوام بهت بگم اگه کسی نیست که بهت بگه ، به حرف های من گوش کن ،اون یه نفر به من گفت و من به تو میگم !هنوز کلی وقت برای اصلاح خودت داری ، هنوز کلی زمان داری برای رسیدن به چیزی که میخوای ! وضعیت روحت و جسمت از همه چی مهم تره !