عروسک پارچه‌ای.

من کم کم داشتم به عروسکی پارچه‌ای و سخنگو تبدیل می‌شدم. با اینکه دیگر قلب کوچک من نمی‌تپید و گرمایی نداشت، مردم به من آسیب می‌زدند، در هر شرایطی.

آن ها مدام مرا زیر فشار می‌گذاشتند تا فقط به آن ها بگویم 'دوست دارم'. عجیب این است که هرچه بیشتر دوستشان می‌داشتم، مرا بیشتر فشار می‌دادند، اما آن ها ذره‌ای به من ابراز علاقه نمیکردند...

آیا من برای آن ها کافی نبودم یا آن ها پر توقع بودند؟...همیشه باعث می‌شدند قلب کوچک و پارچه‌ای من تکه پاره شود.

و در آخر، من فقط یک عروسک بی جان با قلبی پارچه‌ای بودم!