پیش بینی مرگ با DNA

پیش‌بینی مرگ با تحلیل DNA از طریق نمونه‌گیری ساده محققان اخیراً موفق به کشف روشی شده‌اند که می‌تواند با استفاده از تجزیه و تحلیل DNA افراد از طریق نمونه‌گیری ساده از داخل گونه، زمان مرگ و سلامت عمومی را پیش‌بینی کند. این آزمایش، که در ابتدا برای اندازه‌گیری پیری بیولوژیکی از سلول‌های داخل گونه طراحی شده بود، می‌تواند به طور دقیق خطر مرگ و میر را حتی زمانی که روی نمونه‌های خون اعمال شود، پیش‌بینی کند. این کشف می‌تواند راه‌های جدیدی برای بررسی سلامت و توسعه روش‌های ضد پیری ایجاد کند.

معرفی CheekAge: ابزار پیش‌بینی خطر مرگ با سلول‌های گونه CheekAge یک ساعت اپی‌ژنتیک جدید است که اوایل امسال توسعه یافته و برای استفاده از سلول‌های گونه که به راحتی قابل جمع‌آوری هستند، طراحی شده است. این ابزار از تحلیل متیلاسیون DNA بهره می‌برد که طی آن برچسب‌های شیمیایی به DNA متصل می‌شوند و ژن‌ها را روشن یا خاموش می‌کنند. برخلاف ابزارهای قبلی که نیاز به نمونه‌های خون داشتند، CheekAge می‌تواند با استفاده از نمونه‌های ساده‌تری همچون سلول‌های گونه عمل کند و دقت بالایی در پیش‌بینی مرگ و میر داشته باشد..

قدرت CheekAge حتی در نمونه‌های خون: رقابت با روش‌های دیگر تحقیقات نشان داده‌اند که حتی زمانی که CheekAge روی داده‌های نمونه خون اعمال شد، توانایی قوی در پیش‌بینی خطر مرگ و میر داشت. محققان از یک مجموعه داده طولانی‌مدت در اسکاتلند استفاده کردند و با بررسی نمونه‌های خون ۱۵۱۳ شرکت‌کننده بین سنین ۶۷ تا ۹۰ سال، دریافتند که CheekAge حتی در مقایسه با ابزارهای تخصصی دیگر مانند DNAm PhenoAge که به طور خاص برای نمونه‌های خون طراحی شده بود، عملکرد بهتری داشت. رابطه بین سن بیولوژیکی و خطر مرگ زودرس: یافته‌های کلیدی محققان با استفاده از CheekAge، تفاوت سن بیولوژیکی و سن واقعی افراد را بررسی کردند و دریافتند که هر انحراف استاندارد افزایش در این تفاوت، خطر مرگ را تا ۲۱ درصد افزایش می‌دهد. همچنین، افرادی که سن بیولوژیکی بالاتری داشتند، به طور متوسط ۷.۸ سال زودتر از کسانی که سن بیولوژیکی جوان‌تری داشتند، به ۵۰ درصد مرگ و میر رسیدند. این یافته‌ها نشان‌دهنده ارتباط قوی بین سن بیولوژیکی و مرگ زودرس است.

: نشانگری حیاتی در پیش‌بینی مرگ و میر یکی از مهم‌ترین نشانگرهای DNA که در پیش‌بینی مرگ و میر نقش داشت، مربوط به ژنی به نام ALPK2 بود. زمانی که این نشانگر از تحلیل حذف شد، دقت پیش‌بینی به طور قابل توجهی کاهش یافت. این ژن در مطالعات حیوانی با تکامل قلب و برخی سرطان‌ها مرتبط بوده و محققان معتقدند که نقش مهمی در تعیین طول عمر و سلامت دارد. بررسی‌های بیشتر برای شناسایی نقش این ژن در انسان‌ها و دیگر موجودات زنده نیز پیشنهاد شده است.

در نهایت، روش‌های نوینی همچون CheekAge نشان‌دهنده تحول بزرگی در علم پیش‌بینی سلامت و طول عمر هستند. این ابزار، با دقت بالا و سادگی استفاده، توانایی ارزیابی خطر مرگ و میر و سن بیولوژیکی افراد را بدون نیاز به روش‌های پیچیده فراهم کرده است. با کشف نشانگرهایی مانند ALPK2 و تأثیر قابل توجه آنها بر طول عمر، افق‌های جدیدی در پژوهش‌های مرتبط با پیری و سلامت گشوده شده است. این پیشرفت‌ها می‌توانند به بهبود کیفیت زندگی افراد کمک کنند و امکان مداخلات زودهنگام برای پیشگیری از بیماری‌ها و افزایش طول عمر را فراهم سازند. به این ترتیب، CheekAge می‌تواند به عنوان ابزاری قدرتمند در راهنمایی به سوی آینده‌ای با سلامت بهتر و عمر طولانی‌تر مورد استفاده قرار گیرد.