آشنایی با ورزش پارکور

پارکور یا هنر جابجایی (Parkour) یعنی عبور از سخت ترین موانع در سریعترین زمان ممکن با استفاده از ساده‌ترین شیوهٔ حرکتی که کمترین انرژی مصرفی بدن از یک مبدأ به مقصد. در ادامه با این ورزش بیشتر آشنا می شوید. البته در پارکور اصلاً نبایدمبدأ و مقصد مشخص باشد یعنی که موانع و مسیر از قبل تعریف شده نیستند این فرد است که تصمیم می‌گیرد با استفاده از توانایی‌های خود از کدام مسیر برود و از کدام شیوهٔ حرکتی برای عبور از موانع استفاده کند. در پارکور فرد به هیچ وجه دنبال موانع نمی‌گردد، این مسیر است که موانع را در مقابل راه فرد می‌گذارد. به کسانی که از اصول پارکور در زندگی خود بهره می‌برند «تریسر» «tracer» گفته می‌شود.

پارکور از زمانی که انسان نیاز به شکار کردن و شکار نشدن داشته، وجود داشته‌است. انسان‌ها به‌طور طبیعی گستره‌ای قابل توجه از حرکات و حالات ممکن را برای گذشتن از موانع به وجود می‌آورد. اما پارکور به معنای خاص آن، توسط ریموند بل که یک سرباز فرانسوی در جنگ ویتنام بود پایه‌گذاری شد. او و همراهانش به‌دنبال به وجود آوردن یک روش کارا و مناسب برای «تعقیب و فرار» بودند. این فعالیت‌ها، سرانجام توسط فرزندش دیوید بل به‌صورت مدوّن درآمد. دیوید بیشتر عمر خود را صرف ساماندهی این ورزش کرد و نام «پارکور» را بر آن نهاد. او و دوستانش، از جمله سباستین فوکان که مشهورترین آن‌هاست، با آموزش‌های ریموند بل این ورزش را کامل کردند.

پارکور در ایران : اولین نشانه از حضور پارکور به صورت حرفه‌ای در ایران، حضور امیرحسین ایمانی و کوشا فتحی‌نژاد در مستند سال ۲۰۰۳ لندن بپر (Jump London) بود. هدف این فیلم نشان دادن گسترش پارکور در دنیا بود، برای همین منظور از گروه‌های مطرح و فعال پارکور در دنیا تقاضای همکاری نمودند و گروه irPk که بعداً به رها تغییر نام داد نیز در این پروژه همکاری کرد. در آن زمان(۱۷ سپتامبر ۲۰۰۴) گروه اینترنتی Parkour_Iran توسط گروه irPk تشکیل شد که با وجود غیرفعال بودن هنوز دارای بیشترین عضو در بین گروه‌های پارکور است. با گسترده شدن پارکور در ایران و احساس نیاز به آموزش حرفه‌ای تر، امیرحسین ایمانی در تابستان سال ۲۰۰۴ برای آموزش دیدن زیر نظر یکی از موفق‌ترین گروه‌های پارکور دنیا به لندن رفت. و سایت www.urbanfreeflow.ir از تاریخ ۱۶ نوامبر ۲۰۰۴ با اجازه آن گروه شروع به کار کرد. در پاییز همان سال بود که این گروه به رها تغییر نام داد و اولین دوره کلاس‌های پارکور با هدف انتقال تجربه‌هایشان در مجتمع ورزشی شهید چمران (بولینگ عبدو) برگزار کردند و وب‌گاه www.parkour.ir نیز شروع به کار کرد.

خطرات ورزش پارکور : خطرات پارکور انکار ناپذیرند پیچ خوردگی و شکستگی‌ها رایجترین آسیب‌های ورزش پارکور هستند در سال ۲۰۱۲ ممنوعیت پارکور در موزه هنرهای مدرن و معاصر استراسبورگ به صورت رسمی اعلام شد. نگرانی نیروهای انتظامی و مسئولان آتش‌نشانی برای نجات انسان‌های در معرض خطر هنگام پریدن از ساختمان‌های بلند افزایش یافته‌است. در حال حاضر نظر بر این است که تمرین‌کنندگان بایستی تمرین کردن در ارتفاعات، مکان‌های در معرض آسیب و در پشت بامهای بلند را ترک کنند، بعضی از تمرین‌کنندگان پارکور موافقند که چنین رفتار ناهنجاری باید ترک شود بعضی دیگر از تراسورها این کار را به عنوان یک سبک می‌شناسند و به آن پایبند هستند. یک پارکورکار اگر با اصول تمرین کند کمتر دچار آسیب دیدگی می‌شود. پارکور در ایران به شکل نامناسبی رواج پیدا کرده‌است که کسانی با اسم پارکور کار می‌کنند و ذهن مردم را به پارکور بودن آن گمراه می‌کنند.

محل تمرین : بر خلاف بسیاری ورزش‌های دیگر پارکور تاکنون در زمین یا ورزشگاه اختصاصی تمرین نمی‌شود، البته تلاش‌هایی در این رابطه صورت گرفته‌است. تراسورها در محیط‌ های شهری مانند سالن‌های ورزشی، پارک‌ها، زمین‌های بازی و سازه‌ها و ساختمان‌های رها شده تمرین می‌کنند که باعث به وجود آمدن نگرانی‌هایی مانند تجاوز به حریم شخصی، آسیب رساندن به اموال عمومی و تمرین در مکان‌های نامناسب شده‌است.