اولین عینک؟👍🏻🔥

آنچه در تاریخچه عینک آفتابی آمده است به این صورت است که اولین عینک طبی در زمان جنگ به وجود آمده است. سربازان نرو برای تماشای جنگ از یک زمرد کمک می گرفتند. به این صورت که آن را نزدیک چشمانشان نگه می‌داشته‌اند و برای تماشای جنگ گلادیاتور‌ها از آن استفاده می‌کردند.

البته به طور جد نمیتوان گفت که رومی‌ها از خواص لنز‌ها اطلاعی داشته اند؛ چرا که این احتمال وجود دارد که نرو از زمرد به خاطر رنگ سبز آن اسفاده می‌کرد که منجر به کاهش نور خورشید می‌شد. در حالی که چینی‌ها عینک را دو هزار سال قبل ساخته اند، اما جالب است بدانید که آن‌ها تنها از این وسیله برای مراقبت از چشم‌هایشان در برابر نیرو‌های شیطانی استفاده می‌کرده‌اند.

یکی از مهم‌ترین و اولین پیشرفت‌هایی که در ساخت عینک شد؛ در قرن شانزدهم به وجود آمد که معرفی عدسی‌های مقعر برای اصلاح نزدیک بینی بود. شخصی به نام Pope leox که خودش نزدیک بین بود از عینک‌های مقعر در هنگام شکار استفاده مینمود و ادعا می کرد که این عینک او را قادر ساخته تا راه را از همراهانش بهتر و واضح تر ببیند. بعد از عینک طبی بود که راه برای اختراع عینک آفتابی باز شد.

اختراع اولین عینک آفتابی مختص یک شهر یا یک قبیله نیست و بر اساس نیاز به طور پیوسته اختراع شده است.با پیشرفت روز افزون و ورود عینک طبی به عرصه جهانی، مردم رفته رفته با هدف جلوگیری از نور شدید آفتاب نیاز دیدند، عینکی طراحی کنند که از آزار نور شدید آفتاب نجات پیدا کنند.

اما نخستین نشانه‌های ایده‌پردازی و اجرا در تاریخچه عینک آفتابی و اختراع اولین عینک آفتابی را می‌توان نزد اینوئیت‌ها یافت. مردمانی که در نواحی قطب شمال در محدوده‌ی دانمارک، آمریکا و کانادا سکونت می‌کنند. جالب است بدانید که سابقه‌ی ابداع آنان به دوهزار سال پیش برمیگردد. در عینک آفتابی اینوئیت‌ها از شیشه استفاده نشده بود. در حقیقت اختراع اولین عینک آفتابی از جنس عاج صاف و پهن بوده است.

علاوه بر این با توجه به اقلیم، از شاخ گوزن، استخوان و چوب تراشیده‌ی درختان استفاده میشد. شکافی باریک نیز برای دیدن در آن تعبیه شده بود. البته نا گفته نماند که تا حدودی این شکاف منجر به متمرکز شدن دید و بهبود بینایی میشد.

اینوئیت‌ها جزء اولین مردمانی نبودند که به فکر اختراع اولین عینک آفتابی افتادند. مردمانی با امپراتوری مشهور نرون نیز به فکر اختراع بودند. آنها هنگام تماشای نبرد گلادیاتورها از اشیای خاص استفاده می‌کردند. ابزار نرون، سنگ‌های قیمتی صیقل داده شده برای کاهش اثر نور خورشید بوده است. البته جالب است بدانید که گفته‌ها نشان میدهد که با اینکه از گرانترین سنگ استفاده میکردند، اما بی‌تاثیرترین آن بوده است.

این واقعیت است که چینی ها همیشه دست به کار میشوند و اولین‌ها را به نام خود ثبت می کنند. در قرن دوازدهم میلادی برخی از قضات چینی از نوعی حفاظ چشمی استفاده می‌کردند که از صفحات مسطح ساخته شده از عدسی‌های کوارتزدود اندود بوده است. البته ناگفته نماند که هدف اصلی چینی‌ها از ساخت چنین اشیایی بیشتر پنهان کردن چهره بود. اما به هر حال چشم آنان را نیز از نور خورشید محافظت میکرد.

کم‌کم با افزایش خواهان عینک آفتابی و همچنین ترغیب و تشویق افراد مشهور ، گرایش افراد برای استفاده از عینک آفتابی رنگ و بوی مد و فشن بخود گرفت. در چنین شرایطی ،یک تاجر زیرک و باهوش توانست از فرصت به نحو احسن استفاده نماید. او شروع به ساخت انبوه عینک آفتابی تولید شده از سلولوئید کرد.

این تولید انبوه در سال ۱۹۲۹ در نیوجرسی انجام شد و به قدری افزایش یافت که حدود ده سال بعد، استقبال از عینک آفتابی به تیتر مهمی در روزنامه‌ها مبدل شد. در آن زمان فقط ۲۵ درصد از کاربران از این ابزار برای محافظت از چشم در برابر آفتاب استفاده می‌کردند. در بقیه موارد عینک آفتابی بیشتر جنبه‌ی مد و زیبایی به خود می گرفت، که این منجر به فراگیری عینک آفتابی شد.

میتوان گفت که اختراع اولین عدسی های مدرن در تاریخچه ساخت عینک، به دست شخصی به نام بنجامین فرانکلین بود. فرانکلین عدسی دوکانونی را کشف کرد. این نوع عدسی برای افرادی قابل استفاده بود که در هر دو دید دور و نزدیک نیاز به اصلاح داشتند. برای آن‌ که این افراد ناچار به استفاده از دو عینک و تعویض مدام نباشند، عدسی دو کانونی را ابداع کرد. بنجامین فرانکلین به این صورت عمل میکرد که از برش دو عدسی و قرار دادن آن‌ ها در یک فریم استفاده می‌نمود.

با گذشت زمان و پیشرفت در این عرصه، ایران نیز به این جمع راه یافت. با سفرهای پادشاهان ایرانی به خارج از کشور و آشنایی با فرهنگ آنها راه برای ورود عینک به ایران باز شد.

بهتر است بدانید که تحقیقات نشان میدهد که اولین عینک آفتابی در عرصه قاجاریه بود و با شروع سفرهای برون مرزی ناصرالدین شاه به ایران آغاز شد. بدون قطع می‌توان از ناصرالدین شاه به عنوان اولین فرد دارای عینک آفتابی در ایران نام برد. عینک آفتابی در سالهای بعد در دوران پهلوی و پس از هجوم متفقین به ایران رونق بیشتری پیدا کرد. همچنین در سالهای اخیر نیز با تغییر فرهنگ مردم ایران و همچنین ورود انواع عینک‌های آفتابی به کشور حجم استفاده از این کالا رونق بیشتری پیدا کرده و به غیر از موارد پزشکی در صنعت مد و فشن نیز جای خود را باز کرده ‌است. با ورود نمایندگی‌ها و واسطه‌های مختلف، برندهای مختلفی هم به بازار آمده است. و این باعث آشنایی بیشتر مردم با عینک آفتابی شده‌ است و فرهنگ عامی و قسمتهای مختلف بازار را تحت تاثیر قرار داده ‌است.

با گسترش تکنولوژی‌های روز دنیا و آشنایی افراد با عینکها، تمایل مخترعین به ابداع اختراعات جدید افزایش یافته است. همان طور که در بالا هم اشاره شد، با پیشرفت و گسترش در علم چشم پزشکی در قرن نوزدهم، تاریخچه ‌عینک رنگ و بوی دیگری در قرن بیستم به خود گرفته و زمینه اختراع انواع عینک آفتابی را فراهم ساخته است.عینک‌ها در این دوره با طراحی‌های زیباتر و ظریف‌تری به بازار عرضه شده‌اند. فریم‌ها با شکل‌ها ، جنس‌ها و رنگ‌های مختلف متناسب با چهره و رنگ پوست و موهای مختلف طراحی و تولید شده است.

به عنوان مثال تئودور روزولت “عینک دماغی (پینس نز)” استفاده میکردند. عینکهای دماغی،عینک‌هایی بودند که دسته نداشتند و روی بینی قرار می‌گرفتند، این عینک در اویل قرن 19 بسیار مشهور بود اما با گذشت زمان تازگی خود را از دست داد و از مد افتاد و قدیمی شد.امروزه دوباره از این نوع عینک‌ها در طراحی عینک‌های خاص استفاده می‌کنند و برای افرادی که علاقه‌ی زیادی به طرح‌های قدیمی و خاص دارند؛ هنوز هم جنبه تازگی و طراوت دارد.

با مرور زمان و ظهور مواد پلاستیکی قوی ،بیشتر عینک ها به جای فریم های فلزی، چوبی و استخوانی، با فریم‌های پلاستیکی تولید شده‌اند. چرا که پلاستیک‌ها به راحتی قابل شکل دهی هستند و در مدلهای مختلف و با تنوع رنگی بسیار بالایی به بازار عرضه میشوند. علاوه بر این با توجه به پیشرفت در این عرصه استفاده از عینک در بعضی مکانها و مشاغل ضروری است. از جمله، رانندگی، خلبانها، اسکیت‌بازها و …. که هر کدام از آنها عینک مخصوص خود را دارند و متناسب با آن طراحی شده‌اند.

با پیشرفت تمدن نیاز به محافظت از بدن بیشتر شده است. با توجه به آزار و اذیت چشم در برابر اشعه‌های مضر خورشیدی، تمایل به ابداع عینک آفتابی‌های موثرتر و کاربردی‌تر افزایش یافته است. از طرف دیگر نیازهای انسانی رنگ و بوی فشن و مد گرفته و غیر از محافظت جانی ، استایل دهی به تعدادی از افراد به نیاز دیگر بشریت تبدیل شده است. شاید افرادی باشند که هنوز از عینک آفتابی فقط به عنوان زیبایی استفاده میکنند . اما حواستان به این نکته باشد که هر عینکی که ظاهر زیبا و خوشرنگی دارد، مناسب چشم نمی تواند باشد. عینک خوب عینکی است که چشمان شما را در برابر اشعه نور خورشید محافظت کند و صدمه به چشم را به حداقل برساند. امروزه متاسفانه ورود عینکهای آفتابی یا دودی تقلبی، در بازار بی داد می‌کند و عینکهای غیراستاندارد با رنگ و رویی فریبنده در اختیار عموم است. توصیه ما به شما این است که از مکانهایی که مورد تایید است، حتما خریداری نمایید. چرا که استفاده از عینکهای غیر اصولی منجر به صدمه و آسیبهای جبران ناپذیر به چشم می‌شود. پس لطفا مراقب باشید.

و اینکه: تاریخچه این وسیله پرکاربرد به قرن 12 برمی‌گردد. نیاز بشر به دید بهتر زمینه را برای اختراع عینکهای طبی فراهم کرده است. شاید بتوان گفت که عینکها بخصوص عینک طبی جزء یکی از اختراعات مهم بشر بوده است که در انواع مختلف به بازار عرضه و برای استفاده بشریت در اختیار آنها قرار داده شده است.