فراتر از جادوp¹⁰

ساعت ۷:۳۰ ارشد هر گروه،دانش آموزان را به خوابگاه هدایت کردند. وقتی جسیکا وارد اتاقش شد یک احساس آرامش عجیبی در درونش فرو ریخت...برای او سخت بود که در یک جای شلوغ برای مدتی طولانی بماند،اما حالا! او خودش بود و یک اتاق که موجی از آرامش داخلش بود...

وقتی جسیکا بی سر و صدا خود را برای رختخواب آماده می کرد، غرق در افکارش بود، ناگهان توجهش به هم اتاقی اش جلب شد، دختری با موهای کاملا قهوه و چشمانی عسلی،او واقعاً زیبا بود! اما در کلماتش رگه هایی از تکبر وجود داشت.  دختر با هوای مغرورانه به جسیکا نزدیک شد و نگاهش پر از برتری بود. در حالی که صدایش از طعنه می چکید شروع به صحبت کرد《اوه،پس با دختر پروفسور اسنیپ هم اتاقی ام...خیلی جالبه!》

با اندکی مکث ادامه داد《پس خانوم کوچولوی پروفسور اسنیپ این اتاق رو قراره زیبا تر کنه...》 هیچ حسی روی صورت جسیکا دیده نمیشد،کاملا خنثی بود! با صدایی که از طعنه میچکید گفت《اوه بله! اما میدونی چه چیزی خیلی بده؟ اینکه فقط حضور من کافی نیست تا فضایی که تو آلوده اش میکنی رو پاک کنه!》 دختر با اخم و تَخم به جسیکا نگاه کرد...انگشت اشاره اش را سمت جسیکا برد و با تهدید گفت《با بد کسی داری بازی میکنی!》

سپس موهایش را در هوا تکانی داد و به اتاق خودش رفت،جسیکا که از مکالمه لذت کافی را برده بود زیر لبی خندید و بعد روی تختش دراز کشید تا برای فردا خودش را آماده کند...اما حالا متوجه شده بود که از شانس بدش،با یک هم اتاقی به شدت م.ز.خ.ر.ف سر و کار دارد! او این فکر های منفی اش را کنار گذاشت و سعی کرد به اتفاقاتی که فردا می‌تواند بیوفتد فکر کرد... کلاس ها و درس هایی که مدت ها رویای آنها را در خواب و خیال خود میدید...