عروسک خرسی

داستان عشق ما اینگونه آغاز شد : ما هر دو عاشق یکدیگر بودیم اما از سر خجالت به یکدیگر اعتراف نمی‌کردیم اما هر یک از ما سعی میکردیم علاقه ی خود را نسبت به دیگری نشان دهیم در کمال ناباوری تو اولین هدیه ی شب تولد من را دادی ؛ یک عروسک خرسی که آن را با کاموا با عشق و محبت بافته یوری به طوری که میتوانستم در آن میزان عشقی را که صرف کرده بودی را مشاهده کنم

بعد از اینکه متوجه شدم تو در هنری مهارت داری با خود اندیشیدم که منم بهتر است علاقه ی خودم را به تو با یک هنر نشان دهم . من هر روز برایت ویولون را با عشق مینواختم تا بدانی که چقدر دوستت دارم اما انگار به من توجه نمیکردی و گاهی اتفاقات و خاطرات زیبا یمان را از یاد می بردی اول گمان کردم که آیا از عمد است ؟ اشتباه فکر کردم و اندک اندک از تو فاصله گرفتم و مدتی از تو خبری نداشتم تا اینکه از کسی شنیدم که بیماری فراموشی ت پیشرفت کرده

در آن لحظه بعضی خفه کننده گلویم را می‌فشرد وای من چقدر زود قضاوت کرده بودم ، عذاب وجدانم مرا راهی بیمارستانی کرد که تو در آن زمان در آنجا خوابیده بودی بعد از بیدار شدنت آرام آرام گفتم :« مرا به خاطر می آوری؟» تو مظلومانه به چشمان من چشم دوخته بودی کمی بعد لبخندی در لبان تو نقش بست و گفتی :« عروسک خرسی ....»

اشک در چشمانم جمع شده بود ، بعد از مدتی وقت گذراندن با تو به طور ناگهانی از کنارم رفتی و مدتی تنها ماندم می‌دانستم که دیوانه خواهم شد و بعد از دیوانگی به سوی تو روانه خواهم شد ، مجنون بودن را تجربه کردن زندگی در دنیایی دیگر با تو >> روزو شب در رویا هایم غرق بودم اما مرگ فرصت دیدن تو را برای بار دیگر به من نداد بدین ترتیب تو را در کنارم دیدم و سرم را روی شانه ت گذاشتم و زیر لب زمزمه کردم:« دوستت دارم عروسک خرسی.»