راز های شب‌پرستاره ونگوگ

مدتی است که محققان تابلوی شب پرستاره، اثر معروف ونسان ونگوگ را زیر ذره‌بین گرفته‌اند و به بررسی آسمان‌ چرخان این تابلو می‌پردازند. آن‌ها در این نقاشی لایه‌هایی از تلاطم پنهان را کشف کرده‌اند که منعکس‌کننده پدیده‌های جوی واقعی است.

در نقاشی شب پرستاره ونسان ونگوگ، آسمان آبی در حال چرخش را با ماه و ستاره‌های زرد مشاهده می‌کنیم. آسمان در ظاهر انفجاری از رنگ‌ها و اشکال است که هر یک از ستاره‌ها در بین موج‌های زرد محصور شده‌اند و با نوری شبیه به انعکاس روی آب می‌درخشند.

ونسان ونگوگ به خوبی قلم در این نقاشی چرخانده و آسمانی را به تصویر کشیده است که از نظر بسیاری این آسمان پرستاره با فیزیک آسمان واقعی همخوانی دارد؛ و میتوان در آن به اندازه گیری ضربات قلمو پرداخت.

مطالعه علمی تکنیک هنری: در مقاله‌ای که اخیراً در مجله علمی Physics of Fluids منتشر شد، نتیجه تجزیه‌وتحلیل محققان متخصص علوم دریایی و دینامیک سیالات در چین و فرانسه بر روی نقاشی ونگوگ بازتاب یافت. آن‌ها به دنبال آن بودند که آنچه را که تلاطم پنهان در تصویر آسمان توسط او می‌نامند، کشف کنند. نویسنده این مقاله، یونگ شیانگ هوانگ می‌گوید:«مقیاس خطوط رنگ، نقش مهمی را در این نقاشی ایفا کرده است. ما موفق شدیم تا با یک تصویر دیجیتالی با وضوح‌بالا، اندازه معمول ضربات قلم‌مو را به نحوی دقیق اندازه‌گیری کنیم و به مقایسه آن‌ها با مقیاس‌های مورد انتظار از تئوری‌های تلاطم پرداختیم.»

کاوش در پویایی آسمان ونگوگ: محققان با بررسی ضربه‌های قلم‌مو در نقاشی، از جمله در برگ‌هایی که در قیف باد می‌چرخند بهره بردند تا شکل، انرژی و مقیاس بندی ویژگی‌های جوی نامرئی را بررسی کنند. آن‌ها از روشنایی نسبی یا درخشندگی رنگ‌های مختلف به‌عنوان پایه‌ای برای انرژی جنبشی حرکت فیزیکی استفاده کردند.

هوانگ گفت: «این درکی عمیق و شهودی از پدیده‌های طبیعی را نشان می‌دهد. نمایش دقیق ونگوگ از تلاطم ممکن است از مطالعه حرکت ابرها و جو یا حسی ذاتی در مورد چگونگی به تصویر کشیدن پویایی آسمان باشد.»

محققان کشف کردند که تصویر کلی با قانون کولموگروف (که حرکت و مقیاس جو را بر اساس انرژی اینرسی اندازه‌گیری شده پیش‌بینی می‌کند)، مطابقت دارد. آن‌ها با حفاری تا جهان کوچک درون خودِ رنگ (جایی که روشنایی نسبی در سراسر بوم پخش می‌شود)، همسویی مشخصی را با مقیاس باتچلور کشف کردند که قوانین انرژی را در تلاطم اسکالر منفعل در مقیاس کوچک به دنبال حرکت اتمسفر توصیف می‌کند.

هوانگ دراین‌باره گفت: «به نظر می‌رسد که آشفتگی یکی از ویژگی‌های ذاتی جریان رینولدز بالا است که تحت سلطه اینرسی است؛ اما اخیراً، پدیده‌های تلاطمی مانندی برای انواع مختلف سیستم‌های جریان در طیف وسیعی از مقیاس‌های فضایی، با اعداد رینولدز پایین که ویسکوزیته غالب‌تر است، گزارش‌شده است.»