هنر نزد ایرانیان است و بس

قالی بافی: کشور ایران خاستگاه هنر قالی بافی است. کشف فرش پازیریک -قدیمی ترین فرش کشف شده- در کوه های سیبری و شباهت نقش های آن به نقش های ستون های تخت جمشید باعث شد محققان به این نتیجه برسند که این هنر در ایران، قدمتی بسیار دارد.

معماری: سابقه معماری ایران به حدود هزاره هفتم قبل از میلاد می‌رسد. این هنر، تا کنون به دلیل های گوناگون، به ویژه دلیل های مذهبی، توسعه و تکامل یافته‌است. معماری ایران دارای ویژگی­هایی است که در مقایسه با معماری کشورهای دیگر جهان از ارزشی ویژه برخوردار است؛ ویژگی­هایی مانند طراحی مناسب، محاسبات دقیق ریاضی، رعایت مسایل فنی و علمی در ساختمان، ایوان­های رفیع، ستون­های بلند و بالاخره تزیین های گوناگون که هریک در عین سادگی معرف شکوه معماری ایران است.

معرق چوب: هنر ایجاد نقش هایی است که از دوربری و تلفیق جوب های رنگی و مصالح دیگر مثل فیبر، خاتم ، فلز وصدف روی زمینه چوب یا رنگ پلیاستر ایجاد میشود و معرق چوب شباهت زیادی به معرق کاشی دارد. سالهای حکومت صفویان دوران اوج شکوفایی هنر معرق است

موسیقی: موسیقی ایرانی از هزاران سال پیش از میلاد مسیح تا به امروز سینه ­به­ سینه در میان مردم ایران جریان داشته و آن چه دل‌نشین‌تر، ساده‌تر و قابل‌فهم­تر بوده‌است امروز در دسترس است. بخش بزرگی از آسیای میانه، افغانستان، پاکستان، جمهوری آذربایجان، ارمنستان، ترکیه و یونان از این موسیقی تأثیر گرفته، بر آن تأثیر گذاشته­است. باربد و نکیسا ازز نوازندگان موسیقی در ایران باستان هستند.

نگارگری: مشهورترین و ارزنده ترین نمونه‌های هنر تصویری ایران را می‌توان در نسخه‌های خطی مشاهده کرد که به این گروه از تصویرها نگارگری می گویند. در نگارگری، نقش ها، شباهتی با عالم واقعی ندارند. منظره ها نزدیک، در قسمت پایین نقاشی و مناظر دور در قسمت بالای آن کشیده می­شود و هیچ­یک از چهره­ها تمام ­رخ نیستند.

میناکاری: سابقه هنر میناکاری حدود پنج هزار سال است. امروزه این هنر بیشتر بر روی مس انجام می‌شود ولی می‌توان بر روی طلا و نقره نیز آن را به عمل آورد. میناهای طلایی بسیار باکیفیت­تر از میناهای مسی و نقره­ای هستند. شکل‌گیری مینا حاصل ترکیب اکسیدهای فلزها و چند گونه نمک در حرارت بالا است و رنگ‌ها در طول زمان و بر اساس دما به وجود می‌آیند. کانون تولید میناکاری، شهر اصفهان و شیراز است.