۱۰ تا از هنرمندان ایرانی که شهرت جهانی دارند!

حرفی نودارم😐

کمال‌الملک... وقتی از هنرمندان مشهور ایرانی سخن به میان می‌آید بدون شک نام کمال‌الملک جزء اولین‌هاست که به ذهن هرکسی خطور خواهد کرد. محمد غفاری ملقب به کمال‌الملک در سال 1224 در یک خانواده سرشناس و اهل هنر کاشانی چشم بر روی این دنیا گشود. عموی کمال‌الملک محمد صنیع الملک از نقاشان بنام زمانه خود بود. در واقع هنر در این خانواده موروثی بود. علاوه بر اینکه پدر و مادرش مشوقان او در راه هنر بودند، خود محمد هم روحیه لطیفی داشت. او در روستایی به نام کلده زندگی می‌کرد و سرسبزی و طبیعت زیبای این روستا همیشه او را سر شوق می‌آورد و منبع الهام نقاشی‌هایش می‌شد. پدر محمد که در آن روزگار چاپ سنگی انجام می‌داد اولین معلم نقاشی فرزند خود شد. محمد در نوجوانی همراه برادرش راهی مدرسه دارالفنون تهران شد که درس نقاشی بخواند. در دوران تحصیلش تمثیلی از اعتضادالسلطنه کشیده بود و روزی که ناصرالدین‌شاه پادشاه زمان موقع سرکشی از دارالفنون آن نقاشی را دید محمد را نقاش دربار کرد. نقاش‌باشی شاه، کم‌کم از ناصرالدین‌شاه لقب کمال‌الملک را گرفت و شد معلم نقاشی ناصرالدین‌شاه قاجار، در مدت زمانی که نقاش دربار بود 170 تابلو کشید که مشهورترین آن تابلو تالار آیینه کاخ گلستان است. سرانجام سایه کمال‌الملک در سال 1319 از سر هنر ایران‌زمین کم شد و در کنار آرامگاه عطار نیشابوری آرام گرفت.

محمود فرشچیان.... تابلو عصر عاشورای محمود فرشچیان یکی از خارق‌العاده‌ترین تابلوهای نقاشی است که شهرت جهانی دارد. آقای محمود فرشچیان در بهمن‌ماه 1308 در شهر هنرپرور اصفهان به دنیا آمد. پدر استاد فرشچیان فرزندش را برای یادگیری نقاشی نزد استاد چیره‌دست نقاشی میرزا آقا امامی فرستاد. او در نوجوانی به هنرستان هنرهای زیبای اصفهان رفت و از استاد عیسی خان بهادری طراحی را یاد گرفت. البته استاد فرشچیان بعدها برای یادگیری بیشتر نقاشی به اروپا سفر کرد. سبک این هنرمند مشهور ایرانی تلفیقی از هنر و مذهب است. نوآوری و اصالت بارزه اصلی سبک اوست. رنگ‌های تابناک نقاشی‌های او نشان دهند خلاقیت افسانه‌ای اوست. در کاخ سعدآباد موزه‌ای بنا شده که آثار استاد فرشچیان را به نمایش گذاشته است. تابلوی پنجمین روز آفرینش، ضامن آهو، ابراهیم نبی از تابلوهای مشهور این نابغه مینیاتور و نقاشی است

میرعماد حسنی قزوینی از هنرمندان مشهور ایرانی که علاوه بر شهرت از محبوبیت زیادی نیز برخوردار بوده است می‌توان به میرعماد اشاره کرد. این خطاط هنرمند در کودکی در شهر قزوین نزد استادانی چون عیسی رنگ‌کار و مالک دیلمی اصول خوشنویسی را آموخت، جوان‌تر که شد راهی تبریز شد تا از استاد ملامحمد حسین تبریزی مشق خط کند. شوق و تلاش میرعماد باعث شد او برجسته‌ترین خوشنویس زمانه خود شود. خط نستعلیقی به نام ” میر” را ابداع کرد. از بد روزگار در زمان صفوی به‌خاطر اینکه اهل تسنن بود به ق.ت.ل رسید.

ایران درودی... از دیگر هنرمندان مشهور ایرانی می‌توان به ایران درودی اشاره کرد. خانم درودی علاوه بر اینکه نقاش چیره‌دست و خلاقی بود، کارگردانی و نویسندگی هم می‌کرد. ایران خانم در شهریور 1315 در یک خانواده سرشناس خراسانی در نیشابور به دنیا آمد. از همان ابتدای کودکی، شیفته هنر نقاشی بود و دانش‌آموختهٔ دانشکدهٔ عالی هنرهای زیبای پاریس بورزا شد. در هر جا که ردپایی از هنر بود می‌رفت که هنرش را ارتقا دهد به طور مثال، شفاف کردن رنگ‌های نقاشی را در آکادمی سلطنتی بروکسل یاد گرفت و به مدرسه لوور رفت تا تاریخ هنر بخواند. شاهکار هنر ایران خانم تابلوی نفت ایران است که در سال 1374 آن را کشیده است. تابلویی که احمد شاملو نام آن را ” رگ‌های زمین، رگ‌های ما” گذاشت. 195 آثار برگزیده‌ای که در طی 47 سال کشیده بود در یک موزه شخصی که خودش آن را ساخته بود به مردم ایران بخشید. این هنرمند مشهور ایرانی در آبان 1400 در تهران چشمانش را برای همیشه به روی دنیا بست.

اسماعیل آشتیانی... اسماعیل آشتیانی از هنرمندان مشهور ایرانی که در سال 1271 در تهران به دنیا آمد. از همان کودکی دل در گرو نگارگری سپرده بود و نگارهای شاهنامه را نگارگری می‌کرد. او در نوجوانی در مدرسه دارالفنون درس خواند و از شاگردان کمال‌الملک بود. در طراحی قدرت خارق‌العاده‌ای داشت. تابلوهای ” نامه‌نویس” و ” تیرخورده” او بسیار مشهور است. علاوه بر نقاشی استاد آشتیانی باذوق شعر می‌سرود و از او با لقب ” شعله” یاد می‌شود.

حسین بهزاد استاد حسین بهزاد از دیگر هنرمندان مشهور ایرانی که در سال 1273 در شهر شیراز به دنیا آمد. پدر حسین میرزا فضل‌الله از قلمدان‌سازان بنام اصفهان و شیراز بود. او فرزندش را راهی حجره ملاعلی قلمدان‌ساز کرد تا نزد او هنر را یاد بگیرد. حسین بهزاد شیوه جدیدی از مینیاتور را ابداع کرد شکل‌های ایرانی و سایه را وارد مینیاتور کرد. او هنر نقاشی را که در زمان قاجار که شبیه نقاشی‌های روسی شده بود نجات داد و دوباره شکل ایرانی به او داد. استاد بهزاد بیشتر از 400 آثار از خود بر جای گذاشته است.

رضا عباسی... رضا فرزند مولانا اصغر کاشی از نقاشان دوره صفوی بود که در قزوین به دنیا آمد و در اصفهان از دنیا رفت. رضا نقاشی دیواری، طراحی تک پیکره نگارگری و نقاشی نسخه‌های خطی را از اساتیدی چون صادقی بیک افشار، سیاوش بیگ گرجستانی و شیخ محمد یاد گرفت. در جدول رنگ‌های این نگارگر چیره‌دست رنگ‌های ارغوانی، زرد و قهوه‌ای جای خود را به لاجوردی و قرمز روشن دادند. پرده‌های نقاشی‌های زیادی که این هنرمند مشهور ایرانی خلق کرده برعکس طرح‌های شلوغ درباری، یک یا دو صورت آدمی است که به زیبایی بر روی پرده نقش بسته و تمایل به کشیدن صورت مردم عادی با سیاه‌قلم را داشته. در نهایت ازآنجایی‌که موردتوجه شاه‌عباس بوده به او لقب ” عباسی” را داده‌اند.

بهمن محصص... .بهمن محصص جزء اولین هنرمندان مشهور ایرانی است که سبک غربی نقاشی را نگاهی شرقی درهم‌آمیخته و آثار بی‌نظیری خلق کرد. او که علاوه بر نقاشی مجسمه‌ساز زبردستی بود. در اسفندماه 1309 در رشت به دنیا آمد. نقاشی را با کلاس‌های حبیب محمدی شروع کرد و بعد راهی تهران شد. در سال 1333 بود که به ایتالیا رفت تا در آکادمی هنر رم یادگیری نقاشی را ادامه دهد و اهالی هنر به او لقب پیکاسو ایرانی را داده‌اند چرا که تحت‌تأثیر آثار پیکاسو نقاشی می‌کرد. بهمن محصص این هنرمند مشهور ایرانی در مستندی به نام “فی فی از خوشحالی زوزه می‌کشد” ، درباره خودش می‌گوید” مرگ هیچ‌وقت من را نمی‌ترساند و فکر می‌کنم شاید به‌موقع تمام کردن مهم‌ترین کار زندگی باشد. یک آرتیست باید بداند همان اندازه که واردشدن به صحنه مهم است، لحظه خارج‌شدن هم مهم است”.

مرتضی کاتوزیان در تیرماه 1322 یکی از هنرمندان مشهور ایرانی در تهران به دنیا آمد که نام او را مرتضی گذاشتند. استاد کاتوزیان مانند بسیاری از نقاشان از همان ابتدا شوق کشیدن نقاشی را داشت و در سال 1339 بود که به‌طورجدی و حرفه‌ای گرافیک و نقاشی را شروع کرد. آثار او در سبک رئال بسیار شناخته شده است، هرچند که دستی در سبک سورئال هم دارد. او 30 سال تمام در آتلیه کوچکش نقاشان زیادی را به جامعه هنری تقدیم کرده. تا کنون 4 جلد کتاب از آثار استاد کاتوزیان به چاپ رسیده است. علاوه بر این، او پوسترهای زیادی را در طول سال‌های هنری خود طراحی کرده است.

بهجت صدر بهجت صدر زن نگارگر ایرانی که در خردادماه 1303 در اراک به دنیا آمد. بهجت در دانشکده هنرهای زیبای تهران درس خواند و در 1334 بورسیه ایتالیا را گرفت. او جزء نگارگرانی بود که در بیست و ششمین دوسالانه ونیز پذیرفته شد و نخستین نمایشگاه آثارش را در نگارخانه ” پینچو” برگزار کرد. خانم صدر با هنرمند مشهور ایرانی به نام آقای مرتضی حنانه که موسیقیدان باسوادی بود ازدواج کرد، حاصل این ازدواج دختری به نام میترا بود که او را کاکوتی صدا می‌زدند. نقاشی‌های آبستره خانم بهجت صدر نمادی از باغ‌ها و پردیس‌های پارسی بود. در پرده‌های نقاشی او رنگ‌های سرد و ماتی را می‌بینید که با تکنیک بی‌نظیر سایه‌روشن اثر بی‌نظیری خلق شده است.