٭marlena, marlena٭

امشب شبیست که مرغابی ها مینوازند و دریا میخواند، آوازی که قلبم را به درد می اورد و سبب این میشود که به گذشته برگردم.. گذشته تاریکم.. گذشته ای که هر کاری که در آن کردم اشتباه بوده.اما.. آن خطا ها بودند که مرا به این عاقلی در اوردند. پس؟

اعتماد دیگران را شکستم تا عاقل شوم و بعد دیگر به من اعتماد نکنند..؟

روحم پر است از عذاب وجدان که جسمم را هم در بر خود گرفته است و مانند طنابی است که به دور من پیچیده و رهایم نمیکند.پس،چرا نمیفهمم؟

انقدر پیچیده است که قادر به درک آن نیستم؟! یا انقدر ساده است که من تنها در حال پیچیده کردنش هستم؟

و پایانی که قلبم را در خود سوزاند. 📃🏹