درباره ی《چهره کوری》

کوری چهره،ادراک پریشی چهره ای یا پروسوپانوزیا چیست؟

کوری چهره، ادراک پریشی چهره ای و یا پروزوپانوزیا یک اختلال مغزی است. در این شرایط فرد دیگر نمی تواند چهره را تشخیص دهد یا متمایز کند. منابع خارجی بر این امر تاکید می ورزند که افراد مبتلا به این بیماری نمی توانند چهره افراد غریبه را از افراد آشنا تشخیص دهند. آنگونه که آمارها نشان می دهند 2 درصد از افراد در سراسر دنیا مبتلا به این بیماری هستند.

علائم کوری چهره شایع ترین علامت کوری چهره ناتوانی در تشخیص یا تمایز بین صورت ها است. این بیماری می تواند بر برقرراری روابط اجتماعی تاثیر بگذارد و همین امر سبب می شود افرادی که به این بیماری مبتلا هستند در محیط کاری و حرفه ای با مشکلات زیادی رو به رو شوند. زیرا نمی توانند با همکاران خود ارتباط برقرار کنند.  این بیماری به سه دسته خفیف، متوسط و شدید تقسیم بندی می شود. افراد مبتلا به پروسوپانوزیا خفیف ممکن است برای تمایز یا شناسایی چهره افراد غریبه یا افرادی که آنها را به خوبی نمی شناسند دچار مشکل شوند، اما پس از مدتی تلاش تاحدی می توانند چهره افراد را تشخیص دهند.

افرادی که دارای پروسوپانوزیا متوسط ​​تا شدید هستند چهره اعضای خانواده و دوستان نزدیک خود تشخیص نمی دهند و نمی توانند آنها را به یاد بیاورند.  این بیماری می تواند باعث اضطراب یا افسردگی اجتماعی شود. افراد مبتلا به کوری چهره به طور دائم نمی توانند چهره را به یاد بیاورند. به طور مثال، اگر فرزند شما دچار کوری چهره است، با مشکلات زیر رو به رو می شود: در دوست یابی دچار مشکل می شوند در محیط مدرسه اعتماد به نفس ندارند کمرو هستند

علت کوری چهره چیست؟ تصور می شود که این بیماری ناشی از ناهنجاری ها، اختلال یا آسیب به  چین خوردگی در مغز است که به آن شکنج راست شکل گفته می شود. این ناحیه در مغز نقش بسیار مهمی در هماهنگی سیستم های عصبی دارد که بر حافظه و ادراک صورت تأثیر می گذارد. ادراک پریشی چهره ای می تواند در اثر سکته مغزی، آسیب به مغز یا برخی بیماریهای عصبی ایجاد شود. در برخی موارد، این بیماری به صورت اختلال مادرزادی است و در اثر جهش های ژنتیکی به وجود می آید. باید به این موضوع توجه داشته باشید که این بیماری ناشی از اختلالات یادگیری یا آسیب به حافظه نیست. این افراد در یادآوری مشکلی ندارند، بلکه نمی توانند چهره ها را تشخیص دهند.

آیا کوری چهره نشان دهنده اوتیسم است؟ برخی از افراد بر این عقیده هستند که این بیماری یکی از نشانه های ابتلا به بیماری اوتیسم است. در همین جا به شما اعلام می کنیم که این یک علامت استاندارد برای ابتلا به این بیماری نیست، اما داده های آماری نشان می دهند که این علامت در افراد مبتلا به اوتیسم بیشتر از افراد عادی است.

تشخیص کوری چهره وقتی شخصی به این بیماری دچار می شود، باید به پزشک مغز و اعصاب مراجعه کند. در این شرایط پزشک توانایی های فرد را مورد ارزیابی قرار می دهد: از بیمار خواسته می شود چهره هایی را که فرد هرگز ندیده است با چهره های خانواده خود تشخیص دهداز بیمار خواسته می شود تا تفاوت ها و شباهت های ویژگی های صورت افراد را بگویداز بیمار خواسته می شود تا سن و جنسیت افراد را تشخیص دهد

تست تشخیص کوری چهره تست تشخیص چهره بنتون (BFRT)  و تشخیص چهره وارینگتون RMF)  ( دو آزمایشی هستند که پزشکان از آنها برای ارزیابی این بیماری استفاده کنند. با این حال، برخی از کارشناسان بر این امر تاکید می ورزند که به این تست ها نمی توان اعتماد کرد و باید به دنبال روش های قابل اعتماد تری برای تشخیص این بیماری بود. برخی از تست ها به صورت آنلاین هستند و ادعا می کنند که می توانند این بیماری را تشخیص دهند.

درمان کوری چهره متاسفانه باید بدانید که این بیماری درمان ندارد و پزشکان تلاش می کنند تا به افراد کمک کنند تا مکانیسم های مناسب برای کنترل این  بیماری را پیدا کنند. این افراد آموزش می بینند که ویژگی خاصی را در فرد به ذهن بسپارند، به طور مثال موی مجعد، این موضوع به آنها کمک می کند تا چهره آنها را به یاد بیاورد. بسیاری از پزشکان تلاش می کنند تا با تجویز داروهای مناسب برای کنترل سکته مغزی یا مشکلات مغزی که آنها دارند به کنترل این بیماری کمک کنند.

روشهای درمانی دیگر! این بیماری می تواند بر توانایی فرد برای ایجاد روابط شخصی و حرفه ای تأثیر بگذارد. این بیماری می تواند منجر به اضطراب یا افسردگی اجتماعی شود. همچنین، کوری چهره می تواند بر توانایی فرد در تشخیص چهره اثر بگذارد. راهکارهای دیگری که این افراد باید در نظر بگیرند به شرح زیرند: مشاوره درمانیاستفاده از داروهای ضد اضطراباستفاده از داروهای ضد افسردگی