تک پارتی از سوروس و لیلی

قطرات باران آرام به زمین برخورد میکرد،بوی نم خاک فضا را پر کرده بود،سوروس با قدم هایی بلند به سمت قب*رستان حرکت میکرد،کتی بلند و سیاه پوشیده بود و دستکش های چرمی پوشیده بود و یک چتر در دست داشت،در یک کنار ایستاد و یک دسته گل زنبق از یک پیرزن خرید و،سپس وارد قب*رستان وارد شد و دنبال قبر لیلی بود...لیلی پاتر... بعد از مدتی قبر لیلی را پیدا کرد و دسته گل زنبق را روی قبر گذاشت،قب*ر بخاطر باران کاملا خیس شده بود،سوروس چتر را بالای قب*ر لیلی قرار داد و کنارش نشست.

اشکی از گونه اش روانه به پایین شد...اما مشخص نمیشد که گریه می‌کند زیرا قطرات باران با اشک های او ترکیب شده بودند...سوروس با لبانی لرزان شروع به صحبت کرد تا شاید لیلی صدایش را بشنود《لیلی...دوست عزیزم...خیلی وقته که دیگه صورت زیبایت را ندیدم...پسرت بزرگ شده،مثل خودت زیباست...چشمان و لبخند های تو را داره...لیلی...نمیتونم تصور کنم که تو دیگه نیستی...درد قلبم روز به روز بیشتر میشه...طاقت اینکه دیگه حتی نمیتونم چهره ی زیبایت را ببینم قلبم را فشرده تر از همیشه می‌کند...》

سوروس انگشت شصتش را بالا آورد و گوشه ی چشمش را پاک کرد،آهی لرزان از دهانش بیرون داد و آرام روی پاهایش ایستاد و چترش را همانجا گذاشت و با بغضی در گلویش گفت《نمیخوام بیشتر از این خیس بشی...پس همینجا میزارمش...فردا دوباره میام...خداحافظ لیلی...》

اسلاید اضافه*