متن شعر مولانا و شمس

تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را ☆☆☆ نفسی یار شرابم نفسی یار کبابم چو در این دور خرابم چه کنم دور زمان را ☆☆☆ تو مرا جان و جهانی چه کنم جان جهان را تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را

چه خوشی عشق چه مستی چو قدح بر کف دستی خنکان جا که نشستی خنک آن دیده ی جان را ☆☆☆ ز تو هر ذره جهانی ز تو هر قطره چو جامی چو ز تو یافت نشانی چه کنم نام و نشان را ☆☆☆ تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را

مرده بُدَمْ مرده بُدَم زنده شدم زنده شدم گریه بُدَم گریه بُدُم خنده شدم ☆☆☆ دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم ز همه خلق رَمیدَم ز همه باز رَهیدَم ☆☆☆ نه نهانم نه پدیدم چه کنم کان و مکان را ز وصال تو خمارم سر مخلوق ندارم

چو تو را صید و شکارم چه کنم تیر و کمان را ☆☆☆ تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را «مولانا»