چرا آسمان آبی هست ؟

هنرمندان طی قرن‌های گذشته، آسمان را در حالت‌های مختلف به تصویر کشیده‌اند و نویسندگان در اکثر اوقات از آن در نوشته‌های الهام گرفته‌اند. یونانیان باستان مانند افلااطون و ارسطو نخستین کسانی بودند که در مورد رنگ و ارتباط آن با پدیده‌های هواشناسی نظریه‌های مختلفی نوشتند. با این‌حال،‌ دانشمندان پس از قرن‌ها توانستند به سوالاتی مانند چرا آسمان آبی است یا دلیل قرمزی آسمان به هنگام غروب پاسخ دهند.

آبی بودن آسمان در طول روز برای دانشمندان و فیلسوف‌های زیادی طی سال‌های متمادی به عنوان معمای غیرقابل‌حل باقی مانده بود. در حدود دویست سال پس از آزمایشات منشور نیوتن‌، فیزیک‌دانی به نام «لرد ریلی» (Lord Rayleigh) مکانیزم پراکندگی را شرح داد که در طی آن آسمان به رنگ آبی مشاهده می‌‌شود.

در سال‌های بین آزمایش‌های منشور نیوتن و طرح پراکندگی توسط ریلی، دانشمندان آسمان را با جزئیات مشاهده کردند. طبق مشاهدات آن‌ها، رنگ آبی آسمان ثابت نیست. در واقع، وقتی سرمان را بالا بگیریم و به آسمان نگاه کنیم آن‌ را آبی می‌‌بینیم و به هنگام نگاه کردن به سمت افق، رنگ آبی به سمت سفید میل می‌‌کند.

در سال‌های بین آزمایش‌های منشور نیوتن و طرح پراکندگی توسط ریلی، دانشمندان آسمان را با جزئیات مشاهده کردند. طبق مشاهدات آن‌ها، رنگ آبی آسمان ثابت نیست. در واقع، وقتی سرمان را بالا بگیریم و به آسمان نگاه کنیم آن‌ را آبی می‌‌بینیم و به هنگام نگاه کردن به سمت افق، رنگ آبی به سمت سفید میل می‌‌کند.

همچنین، طبق مشاهده دانشمندان و هنرمندان بعضی مواد مانند دود، وقتی مقابل زمینه تاریکی قرار بگیرند به رنگ آبی دیده می‌شوند. این مورد رالئوناردو داوینچی در مطالعات خود ذکر کرد. اگر در یک لیوان آب چند قطره شیر بریزید و آن‌را مقابل زمینه تاریکی قرار دهید آبی دیده می‌شود.

در حدود سال 1870، لرد ریلی نخستین کسی بود که نشان داد ذرات کوچک مانند ذرات دود یا شیر به دلیل پراکندگی نور، آبی دیده می‌شوند.

برهم‌کنش نور با ماده بخش مهمی از زندگی روزمره ما است. بر‌هم‌کنش نور با ماده نه تنها دلیل دیده شدن اجسام توسط ما، بلکه دلیل پدیده‌هایی مانند انعکاس تصویر ما در آینه، رنگی دیده شدن آب یا روغن، و آبی دیده شدن آسمان است.