مدرسه نفرین شده P2 (با شخصیت های شما)

خیلی ببخشید برای تاخیر، امتحانا نمیذاشتن دیگه. دو بار هم تست رو رد کردن واقعا درک نمی کنم چرا. و اینکه داستان تا پارت آخر از زبان تیفانی هست.

بالاخره اتوبوس ایستاد. ظاهر مدرسه خیلی ترسناک نبود، ولی با چیزایی که استار گفته بود، عادی بود که صورت بیشتر بچه ها از ترس بنفش شده بود. چند تا اتوبوس دیگه هم اومدن که بقیه دانش آموزا داخلشون بودن. همه از اتوبوس ها پیاده شدیم و به سمت مدرسه راه افتادیم.

وقتی وارد مدرسه شدیم، هرکدوم از دانش آموز ها به یه طرف رفتن، ما چون نمی دونستیم چیکار کنیم تصمیم گرفتیم از یه نفر کمک بگیریم. یه مرد اونجا بود، جوون بود و به نظر آدم خوبی میومد. تصمیم گرفتیم که ازش بپرسیم. استار گفت: سلام آقا. اون مرد گفت: سلام بچه ها، من جک پتروا هستم، معلم درس تاریخ. چطور می تونم کمکتون کنم؟ گفتم: سلام، ما تازه اومدیم و نمی دونیم باید چه کاری کنیم. آقای پتروا گفت : فعلا مدرسه شروع نشده. الان برید توی حیاط یه چرخی بزنید تا موقع کلاس بندی صداتون کنن. استار گفت: خیلی ممنون.

سمت راست، یعنی دقیقا رو به روی ساختمان مدرسه، چند تا میز بود که کلی آدم دورشون نشسته بودن و مشغول صحبت بودن. ما هم رفتیم روی یه میز پیش دو نفر نشستیم. گفتم: سلام. یه دختره که به نظر مهربون میومد گفت: سلام. اسم من نادیاست. و دختر کناریش هم گفت: سلام من هم هارلی سالواتورم. ما هم خودمون رو معرفی کردیم. عجیب بود، با اینکه هارلی خیلی مهربون بود و به خوبی باهامون رفتار کرد، حس عجیب و ترسناکی ازش گرفتم.

استار گفت: راستی تیفانی، نگفتی چند سالته. گفتم: 16 استار گفت: وای. من 15 سالمه، ما نمی تونیم توی یه کلاس باشیم. هارلی گفت: این مدرسه دانش آموز ها رو بر اساس سن کلاس بندی نمی کنه. گفتم: منظورت چیه؟ نادیا گفت: در واقع دانش آموز های باهوش تر و با سطح درسی بالاتر توی کلاس های بالاتر قرار می گیرن و دانش آموزهایی که سطح درسی پایینی دارن توی کلاس های پایین تر. استار گفت: چه جالب

و در همین لحظه، صدای یه زن بداخلاق از بلندگو اومد : همه برای کلاس بندی به سالن اجتماعات بیاید.

تموم شد. امیدوارم خوشتون اومده باشه، میدونم خیلیاتون توی این پارت نبودید، ولی خب چه میشه کرد، شخصیت ها زیادن و اگه بخوام همه رو با هم بیارم، خواننده گیج میشه، امیدوارم درک کنید. خیلی ممنون 3>