آیا مار ها به موسیقی علاقه دارند؟

مارها ساختار شنوایی ندارند. آنها استخوانی دارند که در طول بدن آنها امتداد دارد و سیستم شنوایی ستونی نامیده می شود. این استخوان ساختار مخصوصی دارد که می توانند لرزش ای زمین را شناسایی کند اما لرزش های موجود در هوا را تشخیص نمی دهد. به همان دلیل مار می تواند توپی را که در حال نزدیک شدن به اوست را حس کند. برای فهمیدن این موضوع که مار لرزش های موجود در هوا یا زمین را می تواند تشخیص دهد آزمایش های زیادی بر روی گونه های مختلف مارها توسط دکتر دئوراس در بمبئی انجام گرفته است.

بسیاری از مردم تصور می کنند که مار به موسیقی علاقه دارد ولی مار نمی تواند صداهای موجود در هوا را بشنود و فقط در مقابل لرزش ها واکنش نشان می دهد. نوازنده نی با زدن نی بر روی زمین تولید لرزش می کند. در واقع مار بدن خود را حرکت می دهد تا مراقب حرکت می باشد.

او با گذشت ماری درون جعبه ای کوچک و قرار دادن موسیقی ملایمی در کنار جعبه اثر موسیقی ملایم را بر روی مار مطالعه کرد. او متوجه شد که هر صدایی که جعبه را می لرزاند باعث می شود تا مارکبرا سر خود را بالا آورد. او شخصی را برای نواختن موسیقی به محل نگهداری مارها آورد و متوجه شد که مارها به لرزش های موجود در هوا هیچ واکنشی نشان نمی دهند، در حالی که به صدای موسیقی که باعث لرزش جعبه می شد واکنش نشان می دادند.

این آزمایش بر روی پنج گونه متفاوت دیگر از مارها نیز انجام شد و پاسخ یکسان بود و هر چند آنها به صدای طبل که باعث لرزش جعبه یا زمین می شد واکنش نشان می دادند. به طور خلاصه می توان گفت که مارها نسبت به صداهایی که باعث ایجارد لرزش در سطح زمین می شود بسیار حساسند. به همین دلیل نوازنده نی با زدن نی بر روی زمین باعث می شود تا این لرزش ها توسط مارها احساس شوند، او حتی با زدن مار توسط نی خود سعی می کند تا مار تحریک کند و در واقع مار بدن خود را حرکت می دهد تا مراقب حرکت های نی باشد.