دشت پروانه ها🦋

میخوام توی چندین پست یا تست،تیکه هایی از این کتاب رو بزارم تا شاید کسی خوشش اومد و خواست بخونش❤️

خود را از درون میخورد و هیچ چیز نمیگفت؛اما من خوب میدانستم که از لبخند او بغض و خون میچکد.

او جلاد بود؛جلادی با بال های خونی زیبا.جلادی بیرحم.

همه به او میگفتند زشت.شاید کسی فکرش را هم نمیکرد برای گرفتن یک چیز بی ارزش احتیاجش به او بی‌افتد.چه برسد به محبت.

فرقی نمیکند زنبور باشی،سوسک باشی یا یک انسان و پروانه،تو به کسی احتیاج داری که دردت را به او بگویی،اورا ببوسی و از او محبت بگیری،گاه مانند یک گل خوب است و گاه به مانند شمع راه رسیدن به او سوختن؛