اتساع زمان

آلبرت انیشتین در سال 1905 مفهوم «اتساع زمان» (Time Dilation) را ارائه کرد. طبق این بیان، هرگاه دو ناظر، دارای اختلاف سرعت یا در میدان‌های گرانشی متفاوتی باشند، زمان سپری شده نیز برای آن‌ها یکسان نخواهد بود. یعنی اگه ما تو دو ساعت که زمان بندیشون یکسان باشه رو داشته باشیم ساعت اول در دستمان باشه و ساعت دومی در هواپیما باشه چون ساعت دومی داخل جسم متحرک قرار گرفته زمان براش کند تر میگذره

به عنوان مثال تصور کنید که در فضاپیمایی هستید و با 99 % سرعت نور حرکت می‌کنید و از زمین خارج شده اید اگر به مدت ۵ سال در فضا بگذرانید و وقتی که با زمین بر میگردید شما ۲۰ ساله خواهید بود و دوستان شما ۶۵ ساله!!

البته طبق چیزی که گفته شد کند شدن زمان فقط در حالتی نیست که سرعت تاثیر گذار باشند بلکه هنگامی که اگر دو تا سفینه داشته باشیم که یکی از آن‌ها در میدان گرانشی قوی‌تری قرار گرفته نیز زمان را کند‌تر از سفینه ای که در میدان ضعیف‌تر است، طی خواهد کرد.

توجه داشته باشید که مفهوم اتساع زمان در سال 1915 و در قالب نسبیت عام بیان شد. به جرات این نظریه از پیچیده‌ترین مفاهیم تاریخ علم و جزء بالاترین دستاوردهایی است که بشر تاکنون به آن دست یافته.