بازم می بینمت ؟ p3

■از زبان آسوکا■ آروم درو باز کردم . چراغا خاموش بودن و همون طور که فکرشو می کردم ، مامان و بابام هنوز سر کار بودن و لونا ... مثل همیشه تو خواب ناز بود ! خوبه ... اگه بفهمه واسش بستنی نخریدم می کُشَتَم ...! پاورچین پاورچین قدم برداشتم سمت اتاق . به محض وارد شدن به اتاق ، خودمو روی تخت پرت کردم ! آیکو دختر خوبیه ... یعنی ممکنه بعد یه مدت ... اونم ازم متنفر بشه ؟ هعیی خداااا ! بلند شدم و در کشویی پا تختی رو باز کردم . به چاقوی جیبی ای ‌که ته کشو بود نگاه کردم . تو دستم گرفتمش . بر خلاف همیشه امروز علاقه ای به دیدن رقص چاقو روی پوستم نداشتم ...! پس برش گردوندم سر جاشو در کمدو بستم .

لباسامو عوض کردم و یه لباس نسبتا راحت پوشیدم. (عکس بالا) نشستم روی تخت و فکر کردم ... به اتفاقای امروز ... به آسامی و وایولت ... به آیکو ... چندین ساعت همین طوری گذشت و من زمانی به خودم اومدم که صدای خواب آلود لونا رو در حالی که چشماشو می مالید ، شنیدم : # "آبجی ... تو کِی برگشتی ؟ " به ساعت نگاهی کردم و بعد نگاهمو به لونا دادم . فقط یه کلمه به ذهنم می رسید ... کیوت ! +"چند ساعتی میشه" دستشو گذاشت روی شکمش و با بی قراری گفت : #"گشنمه" انگار یادش رفته قرار بود براش بستنی بخرم ... خوبه! +"منم گشنمه ... بیا بریم یه چیزی بخوریم ." چشای لونا گرد شدن !

با تعجب گفت :# "چییییی ؟ ...تو هم گشنت میشهههه ؟!" جا خوردم . حق با اونه ! این اولین باره که میگم گشنمه ! +"عاممم... خب من یه آدمم و ... آدما هم ... گشنشون میشه ... نه ؟" لونا همون طور که چشاش از تعجب گرد شده بودن سر تکون داد و پنگوئن شکل سمت آشپزخونه حرکت کرد ! یه لحظه خندم گرفت ! امروز با همیشه فرق دارم ! اما از این فرق داشتن خوشم میاد ! حس سبکی و آرامش دارم ! کاش فردا هم همین طوری باشم ! اما _ آخ ! دوباره هجوم فکرای منفی و تنها دفاع من در مقابلشون ... یعنی ... یه سیلی محکم !!! بلند شدم و پیش لونا رفتم تا دردسر درست نکنه .

#"آبجی .... آبجی .... من نودل می خوام" +"نودل ؟ باشه" #"مرسییییی" لبخندی تحویلش دادم که دوباره چشاش گرد شدن! دو تا بسته نودل آماده برداشتم و درستشون کردم . نودل ها رو روی میز گذاشتم . #"آخ جوووون ... نودل" شروع کردیم به خوردن ... خیلی وقت بود این طوری پر اشتها غذامو نخورده بودم . ●پرش زمانی به نیم ساعت بعد ● مامان و بابام هنوز برنگشتن خونه ... گوشی رد برداشتم ‌...~ پیام جدید~ از طرف ~آیکو~ ....منو اون شماره هامون رو به هم دادیم ... روی پیام زدم : 《سلام آسوکا . خوبی؟ میشه فردا یکم زودبریم؟》تایپ کردم: 《سلام... ممنون خوبم ... تو خوبی ؟ ...چرا زودتر بریم؟ 》می خواستم بزنم رو دکمه ی ارسال که مکث کردم ... من دارم با یکی صحبت می کنم ... یکی حال منو پرسید ... الان ما باهم .... دوستیم نه ؟ انگشتم رو روی ارسال کوبیدم . نفش عمیقی کشیدم و منتظر شدم.

پیام اومد : 《مرسی منم خوبم . می خوام صبح زودتر بریم و باهم تمرین کنیم ببینیم چی بهتره بگیم . عامم قرارمون ساعت ۷ صبح . خوبه ؟》جواب دادم :《خوبه》 سرمو از تو گوشی در آوردم و با دیدم اون صحنه چشام تا ته گرد شدن ! لونا .... بازم خوابید؟! باورم نمیشه این بچه چقدر می خوابه ؟ هوف ... چراغارو خاموش کدوم و رفتم اتاق ... خوشبختانه واسه فردا تکلیفی نداشتیم .دراز کشیدم رو تخت بالش کوچکمو بغل گرفتم و سعی کردم بخوابم ... این بار برخلاف همیشه نیاز به قرص نداشتم ... اصلا انتظار نداشتم این قدر راحت خوابم بگیره .......